Niemiecki zespół założony w Bonn w 1985. Z początku grał żywiołowy metal i najciekawszą w dorobku tej ekipy wydaje się pierwsza demówka z 1986, zawierająca dwa numery: Caprona z klimatycznym wstępem oraz żarliwy heavy/speedowy Too Hot To Hold. Kasetę "Demo #1" z 1987 wypełniły trzy numery instrumentalne: szaleńczy The Eye Of The Hurricane, Secret Dreams ze zbyt wyeskponowanymi klawiszami i spokojniejszy Mark Of Infamy. Wydana w tym samym roku kolejna taśma "Demo #2" przynosiłą znów rasowe granie z wokalem: Murder At Dawn - niby 6-minutowy, ale prawdziwe łojenie zaczynało się dopiero po dwóch minutach - jak również hard rockowy No Turning Back. Jedyny krążek wydano z logiem fikcyjnej wytwórni Rock Projekt Records. Wypełniło go 10 instrumentalnych utworów, w których Michael Kleemis próbował iść w neoklasyczne ślady Alexa Masiego i Chrisa Impelitteri. Poza atmosferycznymi snującymi się numerami w rodzaju Dance Of The Swallows lub Time Will Tell, znalazły się też prawdziwe popisy spod znaku Rapid Eye Movement, Magic Flight czy Slow Motion. W tych treściwych pirotechnicznych popisach przeszkadzał także króki czas trwania, co spowodowane było brakiem wokalisty. Metalową energię skutecznie stłamsiła również głucha produkcja. Było to ostatnie metalowe wydawnictwo Adamantine. Na kolejnych demówkach "Internally Flawless" z 1990 i "Demo 1991" kwintet (znów z anonimowym wokalistą) przerzucił się na komercyjny hard rock - choć takiej balladzie Get Me Away From The Dark nie można było odmówić uroku.
Carsten Collenbusch grał heavy/powerowym Stitch (EP-ka The Queen Is Back w 1988).