Niemiecka formacja powstała w 1984 w Jelmstorf (Dolna Saksonia). Bazując na dokonaniach Accept, Gravestone i Sinner, muzycy zaprezentowali heavy metal, korzystający również z tradycji Judas Priest. Duet gitarzystów nie był w stanie wykrzesać z siebie ambitnych i finezyjnych solówek, ale nie miał problemów z graniem melodyjnych partii (Reach The Sun). Traciły one nieco na atrakcyjności przy pozbawionej mocy sekcji rytmicznej, grającej nadzwyczaj monotonnie i topornie. Na niekorzyść Adrian wpłynęła ponadto osoba Olivera Wende, wokalisty pozbawionego odpowiedniej charyzmy i warunków głosowych. The King Is Born Again przykładowo mógłby wypaść nieźle ze swoim cięższym riffem i nieco mrocznym klimatem, gdyby nie wymienione wyżej wady grupy. Rockowa ballada Love Dies In A Painful Way nieudolnie podrabiała podobne numery Scorpions i uwagę zwracały jedynie klawiszowe partie Marcusa Bohringera, stanowiące tutaj miły ozdobnik. Wrażenia nie robił zwarty The White Death, a pseudo-tajemniczą atmosferą emanował South Africa, przesiąknięty stylem Iron Maiden, z podjętą próbą zaprezentowania melodii bardziej wyszukanej i ambitnej. Wszystko podsumowywała niemrawa ballada Dreamer i te niewiele ponad 37 minut muzyki nie zrobiło nawet w Niemczech zbytniego wrażenia. Wtórny materiał zaakcentowano idiotyczną okładką oraz mizernym brzmieniem.