
Norweski projekt jednoosobowy powstały w 2009. Alfa Obscura grała metal dość trudny do jednoznacznego określenia, gdyż była to dość enigmatyczna mieszanka awangardowego black metalu, wpływów rodzimych zespołów (głównie Thorns i Dodheimsgard), odrobiny teatralności zapożyczonej od Ved Buens Ende i deklamowanych wokali. Końcowy efekt nie przypominał ostatecznie w pełni żadnego z wymienionych zespołów. Był to konglomerat mocno introwertycznych riffów, niby melodyjnych, a jednak nie potrafiących zapaść w pamięć przez wzgląd na swój nieokiełznany charakter. Martinson w dość oryginalny sposób przełamywał różne granice, snując opowuieści swoim jednostajnym niemal mówionym głosem o niedołęstwie, szaleństwie i niegodziwych stanach umysłu. Te intrygujące dysonance sprawiały, że słuchaczowi wydawało się co czaiło się za kolejnym rogiem, ale nie mógł być tego do końca pewien przez wzgląd na nieprzewidywalny charakter muzyki. Wadą było nadmierne podobieństwo wszystkich numerów do siebie, skupiających się na przesterowanych gitarach i podobnych tempach, o wokalu nie wspominając.
| ALBUM | ŚPIEW, WSZYSTKIE INSTRUMENTY |
| [1-2] | Bjorge `Bjeima` Martinsen |
Bjorge Martinsen (ex-Swarms, ex-Delirium Bound, Yurei, Manimalism, The Konsortium)
| Rok wydania | Tytuł |
| 2011 | [1] Plutonian Shores |
| 2023 | [2] Sisyfos Speil |
