Holenderskie trio powstałe w 2013 w Utrechcie. Zadebiutowało jednak dopiero po dekadzie przeróbką The Cure The Figurehead we wrześniu 2022. Ekipa grała pełen żalu i smutku funeral doom, lecz z zamiłowaniem do przejmujących melodii i wszechobecnej ponurej atmosfery. Na [2] Floor Steinz dostała więcej miejsca niż na EP-ce i jej eteryczne linie sopranowe wzbogaciły fakturę materiału. Dość melodyjny pogrzebowy doom z czystymi tonami nie był nowym konceptem, wyrózniał się natomiast mix jakiego użyto przy okazji śpiewu Floor - mianowicie potraktowano go jako warstwowy element harmonii, a mimo to wyróżniał się, choć nigdy nie wychodził przed peleton. Dwoje wokalistów idealnie wpasowało się do eleganckiego zestawu powolnych riffów, a samo przesłanie muzyki raczej nie przygnębiało, ale emanowało rodzajem niechętnego smutku i gniewu po stracie kogoś bliskiego. Poszczególne utwory w granicach 8-12 minut posiadały specyficzną narrację, organicznie przechodząc od jednego motywu do drugiego i dążąc do kulminacji, nigdy nie pozostając statycznie na jednym riffie przez zbyt długi czas. Rdzeniem muzycznej tożsamości Angmodnes na tym krążku stała się różnorodność aranżacyjna w służbie emocji, co brzmiało niecodziennie w przypadku podgatunku często lekceważonego z powodu monotonii zagrywek. Beneath otwierał płytę chóralnymi harmoniami niemal jak ścieżka dźwiękowa do jakiegoś filmu, później wchodziła recytacja Floor. Wokal Theunsa przechodził od od tradycyjnego growlingu do pełnych udręki gardłowych krzyków w średnich częstotliwości. W The Hours i Agony Of The Sun klimat budowano fortepianem. W pamięć zapadał natomiast długi fragment tytułowego Rot Of The Soul, z teatralną recytacją przy akompaniamencie fortepianu i wiolonczeli. Grupa pozwalała muzyce głęboko zakorzenić się w miejscu pełnym frustracji i opuszczenia, gdyż tematyka liryczna krążyła wokół depresji i niemożności poradzenia sobie ze smutkami świata. Płyta zawierała wszlkie kanony funeral doomu z dodatkiem emocjonalnego stylu pisania utworów, dzięki któremu narracja płynęła, nie zatrzymując się w jednym miejscu na dłużej w celu ominięcia stagnacji.

Yuri Theuns (Wilds Forlorn, ex-Eater Of Souls, ex-Monuments, ex-Ascese, ex-Apotelesma, ex-Traiectum Inferius, ex-Verdom, ex-Muorgal),
Martijn Velberg (ex-Vanir, ex-Monuments, ex-Apotelesma, ex-Traiectum Inferius, ex-Muorgal)