Niemiecki dwuosobowy projekt powstały w Brandenburgii w 2003. Pseudonim lidera pochodził do imienia egipskiego boga Anti, który przewiózł Izydę na wyspę, gdzie Set próbował przekonać innych bogów, aby pozwolili mu zdobyć władzę. Set nie chciał obecności Izydy (żony Horusa), ponieważ obawiał się, że spróbuje pokrzyżować jego plany. Izyda przebrała się za starą kobietę, przekupując Anti złotym pierścieniem. Anti zabrał Izydę przez rzekę na wyspę, gdzie natychmiast użyła swojej magii, aby zakłócić radę bogów. Anti został ukarany obcięciem palców u stóp - jako sokół nie mógł już siedzieć na swojej łodzi i przewozić ludzi. W każdym razie grupa zadebiutowała czteroutworową demówką "Longing For The End" w marcu 2005, po czym podpisała kontrakt z krajową wytwórnią AOP Records. Ekipa grała depresyjny black metal ze sporą dawką melodii, porównywalnych do Transilvanian Hunger Darkthrone czy Suicidal Emotions Abyssic Hate. Ten zaledwie 29-minutowy materiał oparto na powtarzalnej monotonii zagrywek, a zniekształcone riffy ciągłego tremolo były typowe dla gatunku. W kilku momentach muzycy zdecydowali się na akustyczne gitarowe wstepy, ale generalnie było to granie rzemieślnicze, do którego dorzucono cover Absurd Mourning Soul. Teksty kompletnie nie zaskakiwały, koncentrując się na samobójstwach i nikłych znaczeniu egzustencji z wyłączeniem Invocation, który pochodził z ksiegi "Necronomicon" (dziwny kultowy śpiew). Pewną wada płyty był brak poczucia czystego bólu i agonii, co przecież zawsze było integralną częścią DSBM (depressive suicidal black metal), ale może wynikało to z krótkiego materiału, gdyż słuchacz nie miał wystarczająco czasu, by się wciągnąć w tworzony klimat.
26 października 2021 ukazała się składanka "Beatam Mortem Exspectans", a pięć dni później właściwy album, nagrany po 15-letniej przerwie. Muzyka nie była już tak interesująca jak w przeszłości i mieszała depresyjny black z atmosferycznym, z elementami doom metalu i większym dynamizmem utwórów. Pradoksalnie numery trwały dłużej niż te z przeszłości. Dwa ostatnie kawałki zupełnie nie pasowały do reszty, wśród których I Ride With The Devil przybierał postac trudno zrozumiałego black`n`rolla. Jak na DSBM zabrakło odczucia alienacji, boleści i agonii - takie tam granie, bez większych emocji i zaangażowania.
Andreas Hoffman udzielał się ponadto w blackowo-ambientowym Angra Demana (EP-ka Triptych Of Decay w 2019).

Andreas Hoffmann (ex-Hellfucked, Eternity, Darkmoon Warrior), Anti (Darkestrah)