Francuska grupa założona w 1980 w Avignonie. Zadebiutowała w 1980 singlem Blouson Noir / Too Much Tropiques. W momencie wydania debiutanckiego albumu na rodzimej scenie konkurencja była znikoma. Najbardziej znany był Trust, Warning właśnie wydali swój debiut, ale Sortilége, Satan Jokers i H-Bomb mieli się dopiero pojawić za 2 lata. Energetyczny hard rock w wykonaniu Attentat Rock był dziki i daleki od dojrzałości, zwłaszcza w sferze produkcji, znacznie odbiegającej nawet od standardów wczesnych lat 80-tych. O sile kwartetu stanowił głównie drapieżny głos Didiera Rochette i muzyka pozbawiona tego elementu straciłaby połowę wiarygodności. Na debiucie wykorzystano sporo wpływów punkowych, nie do końca angażując się w rosnący w siłę heavy metal. W tym półamatorskim graniu dało się jednak wyczuć pasję i próbę wniesienia nowych patentów na francuski muzyczny rynek. I tak też się stało, gdyż krążek zyskał sporo popularność we własnym kraju - zwłaszcza, że cały materiał zaśpiewano w języku rodzimym. Formacja ruszyła następnie w udane tournee, zwieńczone występem na festiwalu "Festival d’Orange" u boku Trust i Iron Maiden. Obecnie cena orygnalnego winyla waha się w okolicach 40 euro.
Na [2] Rochette jeszcze zyskał na pewności, choć jego "żwirowy" głos w procesie produkcji cofnięto za ścianę gitar. Attentat Rock zaczęli grać ciężej i zapronowali ostatecznie lepszy album od poprzednika. Takie numery jak Trans Europe Express, Coeur De La Ville czy Rock Suicide słyszalnie wzorowały się na Judas Priest ery Point Of Entry. Poza szybkimi tempami Francuzi sprawdzili się również w wolniejszych Guerrier De La Nuit oraz La Mer Du Silence. Renomę grupy potwierdził też nieco wcześniejszy support przed Motörhead w Avignonie w październiku 1983. Do reedycji kompaktowej z 1999 dorzucono dwa udane bonusy angielskojęzyczne: I'll Hate You Forever i I`m Not So Blind. Podbudowani sukcesem Raynal, Brémond i Gaulme zdecydowali się na ryzykowny krok wyrzucenia z zespołu Rochette`a. Gitarę objął Fabrice Forgeau, a za mikrofonem stanął 19-letni Marc Quee (właśc. Marcelo Quiroga) - Argentyńczyk dorastający w Szwecji. Podpisano również intratny kontrakt z wytwórnią Virgin Records, zapewniający dystrybucję nowej płyty w 11 państwach, w tym Japonii. Quee napisał wszystkie teksty, a całość zrealizowano w szwajcarskich Maunoir Studios. Fani byli w niebo wzięci - profesjonalizmowi wykonania [3] nie można było nic zarzucić, w dodatku wydawało się, iż kwintet dogonił europejską czołówkę pod względem oryginalności i szybkości. Dzięki tej spontaniczności i podjęciu ryzyka, 12 nowych kawałków nasuwało skojarzenia z Tokyo Blade i Sortilége. W niektórych numerach jak Open Your Eyes czy Sandy wspaniale zagrał duet Forgeau-Raynal, ale na czoło wysuwały się z pewnością agresywne i wzmocnione chórkami Forces Of The Dark, I Want You oraz Damned Witch. Jednym z bonusów na reedycji CD był cover Judas Priest Breaking The Law.
W 1987 z grupy odszedł zrezygnowany brakiem większego sukcesu Hervé Raynal. Zastąpił go Stéphane Bonneau (ex-Satan Jokers). Styl Attentat Rock złagodniał jednak na tyle, że obawiając się wrogiej reakcji fanów, muzycy zmienili nazwę na Pink Rose i w 1988 wydali nieudaną płytę Just What You Needed (Bonneau odszedł w środku sesji nagraniowej). Zespół rozpadł się, a Quee wpierw wydał dwa single, a potem przeniósł się na Teneryfę, próbując swoich sił jako śpiewak kabaretowy.