Niemiecki kwartet powstały w 1972 w Witten. W latach 1972-1974 basistą był Michael Willecke, a potem zastapił go Volker Wobbe. Album był jednym wielkim festiwalem sfuzzowanych riffów, psychodelii, hałaśliwego blues rocka a la Rory Gallagher, space rocka i heavy-rocka. W nikeótych numerach zespół grał dość ciężko (On Tour, Lucky Strike, Dusty Roads) przypominając stylistycznie brytyjskie zespoły spod znaku Leaf Hound, Dark, Wicked Lady, a nawet wczesnego Deep Purple. Gitarom najbliżej było jednak do przesterowanych riffów Blue Cheer. Jesli chodzi o scenę niemiecką, to najwięcej znalazło się elementów German Oak. Tylko wejście na terytoria balladowe w Hold Me wydawało się pomysłem chybionym. W 1977 właściwa kariera grupy dobiegła końca, kiedy doszło do konfliktu z szefami wytwórni Deutschen Grammophon.
Na początku 2004 ekipa odrodziła się w składzie z gitarzystą Adrianem Klawitterem - synem Ulricha, który zastąpił Michaela Lobbe - grającym również na klawiszach. [2] brzmiał jakny żywcem wyciągnięty z lat 70-tych.