Amerykańska grupa powstała w 2013 w stanie Michigan. Wydany własnymi środkami debiut stanowił mieszankę stonera, doom-rocka i klasycznego hard rocka. 6 utworów złożyło się zaledwie na 36 minut muzyki o sporym ciężarze i bagnistym klimacie. Tajemnicza okładka oraz równie zagadkowa nazwa grupy zostawały w głowie znacznie dłużej niż sama muzyka. Cosmic Arc oparto na szybkim tempie i banalnie prostym riffie, przez co numer sprawiał wrażenie poniekąd monotonnego. Kwartet jeszcze tylko raz na tym albumie zaprezentował się tak dynamicznie i zwięźle - w Viking Head, który skuteczniej podrywał z fotela. Pozostałe 4 kawałki były dłuższe, w większości bazujące na ciężarze i brudnym klimacie tworzonym przez silny przester. Łącznikiem między nimi, a buzującą energią dwójką był Old MoonGamekeeper`s Thumb - klimatyczny motyw basowy, delikatne uderzenia w struny gitary elektrycznej w tle, subtelna perkusja i nasączony pogłosem wokal. To Bison Machine w odsłonie bardziej psychodelicznej niż stonerowej, lecz po około 90 sekundach wchodziła mocniejsza gitara, a całość stopniowo stawała się intensywniejsza. Pewne odczucie obawy, jakby bano się nagrać numer zupełnie inny od reszty, lżejszy i pozbawiony ciężkiej gitary, powstawało w zamykającym całość niemal 9-minutowym Giant`s Coffin. Początek dawał nadzieję na spokojny utwór, ale w połowie drugiej minuty nagle wchodziła szybka zagrywka gitarowa oraz pulsujący bas. Ta mieszanka dynamiki i ciężaru sprawdzała się całkiem nieźle, aczkolwiek kiedy później Bison Machine powracali na jakiś czas do wyważonych rytmów, wydawało się, iż potencjał pierwszej części kompozycji można było wykorzystać dużo lepiej. Ostatecznie krążek to solidna porcja ciężkiego młócenia, ale zabrakło czegoś zapamiętywalnego - czegoś co wyróżniałoby Amerykanów z masy kapel grających stoner rocka. Tu nie było urozmaicenia i muzycznej wszechstronności. Dążenie w konkretnym kierunku nie oznaczało bowiem ukazania tylko jednego oblicza.