Norweska grupa założona w 2000 w Oslo. Na debiucie zaprezentowała melodyjny progresywny metal kojarzący się z dokonaniami Dream Theater i Symphony X - najeżony technicznymi smaczkami, bogato aranżowany i stawiający na staranną realizację. Dość energetyczny Sin łączył agresywne riffy ze współgrającymi pasażami klawiszowymi, co budziło jednoznaczne skojarzenia z powstałym dwa lata wcześniej Train Of Thought. Tak naprawdę był to jedyny utwór jednoznacznie brzmiący jak produkcja Dream Theater. Rozkołysany Alive był już nieco inny i posiadał świetną linią melodyczną, natomiast Glory Of The Empire nadano nastrój patetyczny, o rozmachu symfonicznym i z niesamowitą dramaturgią. Chwilę odpoczynku od prog-metalowego szaleństwa przynosił Silence From Angels Above, stawiający na liryczno-melancholijną atmosferę, a w końcówce brzmienie klawiszy upodobnioniono do melotronu. Akustycznie rozpoczynający się The Prophecy ujawniał drobne nawiązania do klimatów propagowanych przez Arjena Lucassena. Nie inaczej było w ponad 19-minutowej tytułowej suicie The 1st Chapter - kompozycji przeznaczonej dla fanów Ayreon i Dream Theater. Sporym atutem Circus Maximus był wokalista Michael Eriksen, którego na amerykańskiej edycji festiwalu "ProgPower" okrzyknięto najlepszym frontmanem młodego pokolenia.
Granie progresywnego metalu wiązało się zawsze z wieloma wyrzeczeniami. Trzeba się dużo napracować, żeby dojść do sensownego poziomu gry na instrumentach i nagrać płytę tylko po to, by przez kolejne kilka lat czytać o sobie, że jest się kopią Redemption, Pain Of Salvation czy Fates Warning. Circus Maximus przez mniej wytrawnych słuchaczy i recenzentów na pewno zostałby wrzucony do tego worka, gdyby nie odmienność muzyki granej przez Norwegów. Ich styl najlepiej opisał pewien krytyk: "tradycyjny melodyjny prog-metal zmiksowany z AOR, jakby lżejsze Symphony X napotkało cięższe Journey". [2] przybierał dość niechętnie oblicze niejasnego konceptu. Nowy klawiszowiec Lasse Finbraten zmienił styl grupy, jednak nadal wszystko było podporządkowane melodiom. Nie udało się natomiast nagrać znów jakiegoś utworu na dłużej zapadającego w pamięć, choć za takie pragnęły uchodzić Mouth Of Madness i Ultimate Sacrifice. Na spektrum krążka złożyły się typowe dla Circus Maximus Wither i From Childhood`s Hour, ballada Zero czy bardziej prog/powermetalowy Abyss.
Michael Eriksen śpiewał również w AOR/hard rockowym The Magnificent. Truls Haugen grał jako basista w Zierler. Lasse Finbraten zagrał gościnnie w utworze Land Of The Desert Sun Section A w 2010.

Truls Haugen (ex-Carnivora)