Fiński zespół powstały w 2007 w Uusimaa. Zadebiutował demówką "Burning Winds" w 2008. Na wydanym przez Napalm Records pierwszym krążku Crimfall zaproponował skomplikowaną mieszankę symfonicznego grania, folku, viking oraz powermetalu. Na duże brawa zasługiwała wieloplanowa realizacja i klarowność brzmienia. W wysmakowany sposób wpleciono instrumenty niemetalowe (Esa Korja na wiolonczeli, Maija Arvaja na skrzypcach i Terri Kunnaskari na akordenonie), a ustawienie głośności wokali starannie przemyślano. W The Crown Of Treason podniosłą melodię śpiewaną przez Helenę Haaparanta wspierał blackowy charkot Häkkinena, a w dalszej części instrumentarium akustyczne. Opowieść kontynuował pogański Wildfire Season, a w Where Waning Winds Lead zastosowano doskonały refren w konwencji Falconer. Pięknie zaśpiewany nastrojowy Aubade wręcz wzruszał sposobem przekazu. Największą zaletą albumu była nieschematyczność i Crimfall zwrócił na siebie uwagę fanów właśnie tą różnorodnością w łączeniu kontrastów. O ile debiut mógł spodobać się fanom epickiego grania z filmowym rozmachem i wokalnymi kontrastami, tak [2] wydawał się przeznaczony dla innego odbiorcy. Postawiono na przesyt folklorem, w wielu miejscach niezbyt potrzebny i dość pretensjonalny. Kwintet zaproponował materiał stosunkowo prosty i próbował to kamuflować ogranymi zagrywkami. Same melodie też nie wyróżniały się niczym szczególnym i nie zapadały specjalnie w pamięć.

Mikko Häkkinen (ex-Twilight Ophera), Helena Haaparanta (ex-Tacere)