Włoska grupa załozona w 2014 w Agnone. Zaprezentowała granie dziwaczne na wzór rodaków z Dodheimsgard. Black metalu w zasadzie było w tym najmniej, gdyż muzycy stawiali na melodeklamacje w języku rodzimym, wprawiające w osłupienie partie klarnetu i akordeonu czy klasyczne gitary. Okazjonalnie pojawiała się ostrzejsza perkusja podbijająca brutalność, ale generalnie powtarzalność zagrywek na dłuższą metę mogła mocno zmęczyć. Grupa korzystała też z damskich wokali, nasuwjących skorzenia z rodakami z Ataraxii. W zasadzie pomysł z mariażem klarnetu i black metalu był prosty i nie sprawdzał się tak jak w znakomitym francuskim Aetheria Conscientia (tam grano na saksofonie). Trzeba była patrzeć na twórczość Dawn Of A Dark Age raczej jako eksperymentalny post-metal, którego choćby [6] czy [7] były mocno niestrawne. Neo-folk, muzyka średniowieczna, jazz, przedwojenne walce przenikały się ze sobą bez ładu i składu. Pod względem kompozycyjnym to bogactwo nie przekładało się po prostu na jakość – wszystkiego było po trochu, lecz raczej na pokaz, byle ten rozmach pokazać - ale głębszego sensu w tym nie było. Chaos na kółkach.

Marcello Apolinari (Enisum)