Szwedzka formacja założona w 2001 w Finsping. Próbowała na siebie zwrócić uwagę wytwórni nagrywając serie demówek: "Eternity" w 2002, "World Of Lies" w 2003, "Follow Your Heart" w 2003 i "Fear Of Life" w 2004. Dwa pierwsze wydawnictwa pobudzały do refleksji nad tym, ile można zaczerpnąć z grania Iron Maiden, aby nie zostać posądzonym o proste kopiowanie, a także czy skandynawski powermetal można skrzyżować z brytyjskim heavy w formie strawnej i nie irytującej. Nie było to granie w żadnym stopniu odkrywcze, jednak pozbawione fińskiego cukru i szwedzkiego lodu, oferując w zamian cięte riffy energicznego duetu gitarzystów oraz operujący w średnich rejestrach wokal. Zaletą albumu była równość - kompozycje wymyślnymi co prawda nie były, ale sprawiały wrażenie przemyślanych numerów z dobrymi solówkami i basowymi pochodami. Dawn Of Silence w skrzętny sposób ominęli pułapkę muzycznego podszywania się, w którą niegdyś wpadli choćby Norwegowie z Thunderbolt. Uwagę zwracały: niezwykle udany Misguided Life o potężnym heavy/powerowym brzmieniu, żwawy Fire And Ice oraz surowy Dark Secrets. Wszystko zagrano dosyć ciężko, bez klawiszy czy wypieszczonej produkcji. [2] zamykał nieco dłuższy Fear Of Life, w odległy sposób przypominający Fear Of The Dark, zwieńczony akustyczną balladową częścią. Szwedzi niczego nie odkryli, grali w sposób wszystkim znany, ale na dobrym poziomie. Z kolei otwierający [3] Chasing A Ghost zdradzał, że ugrupa uczyniła swoje granie bardziej melodyjnym. Główną atrakcją większości kompozycji były refreny. W Escape The Night ciekawiło zwolnienie przed ostatnim refrenem, a niszczące zagrywki cechowały najlepszy na płycie In Quest For Life. W hymnowym Crucifire wpleciono rycerski chórek w estetyce Hammerfall, a Johansson dał wokalny popis swoich możliwości w Shadow Of Guilt. Niezłe melodyjne granie bez potknięć i z kilkoma rodzynkami.
Patrik Johansson śpiewał później w Bloodbound i ShadowQuest.