Włoska grupa powstała w 1998 w Genui. Zadebiutowała trzyutworową kasetą "Thunder Blades" w 2000. Na jedynej płycie zaprezentowała tradycyjny heavy metal z pewną dozą epickości, pozostając w obrębie stylistyki grania niemieckiego i amerykańskiego. Zespół składał się z muzyków sprawnych, jednak pozbawionych polotu. Słuchając ich oddzielnych popisów, trudno było oprzeć się wrażeniu, że był to poziom dalszego włoskiego zaplecza. Największy problemem stanowiło jednak strawienie głosu Amodio - nie dość, że słabo spasowanego z samą muzyką, to w wysokich rejestrach słyszalnie zahaczającego o granicę fałszu. Po otwierającym folkującym Consecrated Steel, reszta albumu przybierała formę temp średnich w rycerskiej odmianie. Dość średnio wypadły także gitarowe solówki. Metal Crown częściowo intrygował wykorzystaniem głosu żeńskiego, ale wrażenie psuło niepotrzebne przyspieszenie i beczenie wokalisty. W Ghost Knight Lex próbował dorzucić nieco pseudoorientalnych motywów, nie zmieniły one jednak ogólnego stylu szybkiej i nijakiej heavymetalowej kompozycji. Prosty tradycyjny Lost In Nowhere przypominał setki podobnych dokonań z Niemiec czy USA. Najlepszy na krążku Revenge wypełniła ciekawa galopada, z nie drażniącą tym razem solówką i ostrzejszym wokalem Vypera. Wreszcie epicki w zamyśle March Of The Titans nie wypadł najgorzej - zawierał odpowiednią surowość i melodię, zwłaszcza w wolniejszym motywie. Tutaj też odezwały się odważniej klawisze, które wcześniej tylko pogrywały gdzieś w tle. Brzmienie i produkcja przeciętne. W sumie głęboka trzecia liga włoskiej sceny, zresztą zespół na tym swoją karierę zakończył.
Patrizio Clerici grał w powermetalowym Arca Hadian (The Prophecy w 2015). Fabio Amodio śpiewał natomiast w Graveyard Ghost (Crystal Tears w 2003, EP-ka Evil Heart w 2004 oraz Omega w 2007.