Jednoosobwy niemiecki projekt założony w 2011 w Weinböhla Saksonia). Frowning zadebiutował dwoma utworami (In Solitude, Funeral March w kwietniu 2014 na splicie z "Of Graves, Of Worms And Epitaphs" z Aphonic Threnody. Płyty wypełnił zajmujący funeral doom, pełen nastrojowych zagrywek i mocarnych riffów, pojawiały się również instrumenty smyczkowe. Zwłaszcza [2] potęgował w niezwykle umięjętny sposób poczucie straty i rozpaczy, odpowiednio dozując przygnębiający nastrój. Typowe apokaliptycznie wolne rytmy w połączeniu z mocno przesterowanymi gitarami i gardłowym wokalem były wszechobecne, ale Wutzler potrafił zaskoczyć czystą gitarą i groźnymi organami. Wyjątkowo powolny i żałobny styl rzadko jest techniczny lub różnorodny, cale Frowning udało się osiągnąć najważniejsze - utrzymanie uwagi słuchacza przez cały czas dzięki pielęgnowaniu aury miażdżącego smutku i desperacji. Utwory przełamywano za pomocą częstych przejść między ciężkimi i czystymi partiami, a każde z nich opierało się na brzęczących akordach gitarowych i dudnieniu dość odległej perkusji. Unoszące się na albumem poczucie straty łączyło się z duchowością tekstów i poczuciem przejmującej pustki na wzór wczesnej twórczości Monolithe. Płytę dopełniała przeróbka marsza Żałobnego Chopina. na mniej już interesujący [3] trafiły aż dwa covery: Reflection As I Lay Dying oraz The Threnody Aphonic Threnody cover.
Valentin Wutzler udzielał się też w blackmetalowym Heimleiden (In Den Tiefen Der Einsamkeit w 2012 i Mysterium Melancholie w 2016), blackmetalowym Höllensturm (Sturm w 2015), doom/blackowym Ad Cinerem (Shadows Of Doubt w 2017 i EP-ka Of Earth And Ashes w 2019) oraz Aphonic Threnody.