Austriacka grupa powstała w 1973 w Wiedniu. Przez wiele lat grała na lokalnym rynku, w końcu w 1982 udało się muzykom podpisać intranty kontrakt z wytwórnią CBS. Jak się miało okazać duża firma nie zapewniła odpowiedniego kolportażu (to samo stało się dwa lata wcześniej z duńskim Brats). W dodatku na obwolucie nie wymieniono nawet nazwisk członków zespołu. I`m A Loser otwierało akustyczne intro, po którym wchodził czysty głos Bindera (dziś mogący nasuwać skojarzenia z tonacją Geoffa Tate`a z Queensryche). Wrażenie robił ponury Abyss osadzony w wolniejszych tempach, a zwroty w rodzaju "banner with the sword" nadawały utworowi niemal średniowiecznego wydźwięku. Funkowy riff rządził w Whiskey, znacznie ciekawszy był ponad 6-minutowy Welcome Song, przybierający balladową formę z hard rockowymi riffami. Kręgosłup płyty stanowił jednak blisko 11-minutowy kawałek tytułowy, balansujący odpowiednio między ciężarem a melodią. Pozostałe trzy kompozycje ze strony B były krótsze i dobrze uzupełniały ten zróżnicowany krążek. Lonely Road okazał się niespełna 3-minutowym hard rockowym boogie z solówką przypominającą zagrywki Andy`ego Powella z Blowin' Free Wishbone Ash. Only The Night nawiązywał wprost do późnych lat 70-tych, a album kończył ciekawy Memories z wokalnym popisem Bindera. Ten hard`n`heavy cieszył się sporą dozą oryginalności.
Gallows Pole nie dane było zakosztować nawet rąbka sławy i ekipa zawiesiła działalność już w 1983. Tylko dzięki nieustępliwemu Aloisowi Binderowi zespół powracał na moment z pojedynczymi pozycjami, jak to miało miejsce w 1989 i 1999. Na dłużej formacja powróciła w 2008, choć jak zawsze skład był niestabilny. Z drugiego okresu działalności wyróżniał się [6] - ze specyficznym psychodelicznym klimatem hard rocka lat 70-tych i wpływami wczesnego NWOBHM, także tego spod znaku Pagan Altar. Album stał pod znakiem ciężkich i wolnych riffów - to było udane dzieło austriackich weteranów. Na [7] i [8] ekipę wspomógł gitarzysta Harald Pikasky.