Norweska grupa powstała w 1992 w Bergen. Zadebiutowała demówką "Alone Walkyng" w 1993, ale dobrze rozwijającą się karierę formacji przerwał sądowy wyrok na Tunsbergu, który wraz z Vargiem Vikernesem podpalił kościół w Asane w 1992 (wyrok 2 lata więzienia). Po jego wyjściu na wolność zrealizowano debiut zawierający jednak prymitywny black, podrabiający nieumiejętnie wczesne Bathory i In the Nightside Eclipse Emperor, dorzucając naleciałości viking/doom metalu. Powstała muzyka niezwykle surowa, bez ozdobników i wyraźnie słyszalnych partii klawiszowych, nawet bez instrumentalnych pochodów i częstych zmian tempa. Głos Garmanslunda brzmiał nieco jak wrzask Vikernesa z jego pierwszych płyt, przesterowane gitary ustawiono za wokalem, zaś perkusji nadano brzmienie zbyt potężne. Hades objawił się jako kapela przeznaczona jedynie dla mało wymagających blackowych fanów, ceniących prostotę, bezkompromisowość i brak muzycznego ociosania. Drugi krążek był znacznie lepszy i zawierał muzykę ostrzejszą, a zarazem - co zaskakujące - skłaniającą do zadumy i wzbudzającą refleksje. Z całości wyróżniał się bezsprzecznie Pagan Prayer - mistyczna opowieść o wędrówce i poszukiwaniu drogi, wykonana czystym i niemal operowym wokalem, który połączono z dzikimi wrzaskami. Koncepcja płyty była w końcu przemyślana i w zasadzie nie nagrano utworów nie pasujących czy nudnych. Motywy folkowe podyktowane kulturą Wikingów mogłyby być krótsze, ale wtopiono je umiejętnie w całość. W 1998 formacja zmieniła nazwę na Hades Almighty i nagrane pod nowym szyldem dwa krążki cechowała mniejsza agresja i nacisk na tworzenie chóralnych hymnów z mroźnej Północy od strony mocno eksperymentatorskiej.

Jorn Inge Tunsberg (ex-Immortal)