Amerykańska grupa założona w 1983 w Tarpon Springs na Florydzie. Muzycy przespali pierwsze lata działalności i jedyną kasetę demo rozprowadzili na własny koszt dopiero pięć lat później. Co ciekawe, na kwartet postanowił postawić Jon Oliva (lider Savatage), który całość wyprodukował. Sześć kompozycji osadzono w dystyngowanym heavy/powerowym stylu, niespiesznych tempach, klawiszowym podkładzie i dość mrocznej atmosferze. Jednocześnie numery mocno się od siebie rózniły i w tym kotle eklektyzmu każdy mógł znaleźć coś dla siebie. W kroczącym tajemniczym There Walks A Lady najwięcej było wczesnego Savatage, ale tej stylistyki w dalszych kawałkach nie powtórzono. W hard`n`heavymetalowym Never Surrender więcej miejsca dano klawiszom - numerowi nadano dość monotonny perkusyjny rytm, ale ratowano go chwytliwym radiowym refrenem. Organowy wstęp do Majesta momentalnie wciągał, a chóralne zaśpiewy poprzedzały galopadę na wzór US powermetalowych legend w rodzaju Leatherwolf czy Glacier. Utwór ponownie kończyły epickie chórki. Alternatywna wersja tej kompozycji znalazła się na wydanej w 1988 składance ""Metal Mercenaries - The Invasion". Brian Forrestal znakomicie operował swoim głosem, choć niepotrzebnie wchodził w wyższe rejestry w końcówkach wersów. Knights Of Fury od początku zaskakiwał niemal hard rockowym podejściem do klawiszy, rezygnując z cięższych zagrywek na rzecz lekkiego charakteru. Nie dało się tutaj po prostu odczuć tytułowych Rycerzy Furii. Fade Away posiadał niewątpliwie heavymetalowy szlif, lecz sprawiał wrażenie przeciętnego, ożywiając się tylko nieco w refrenie - w tym numerze niemal całkowicie zrezygnowano z klawiszy. To powermetalowego pędu powracał mocarny Ride The Nightmare, w którym nie tylko Forrestal, ale także perkusista Chiasson dał popis swoich umiejętności. Kawałek uzupełniły chórki oraz gitarowa solówka lidera. Halifax nie nagrał już nic więcej - a szkoda, gdyż zespół wypadł udanie w każdej odsłonie zaprezentowanych kalejdoskopowych stylów.