Amerykańska grupa powstała w 1983 w Atlancie. Zadebiutowała hymnowym nagraniem Metal Merchants na składance "Metal Massacre 6". Pierwszy album wyprodukowano niskimi nakładami finansowymi - w rezultacie słabej produkcji wokal Andersona był jednym wielkim krzykiem, cofniętym dodatkowo za ścianę dźwięku instrumentów. Płyta zawierała głównie surowy melodyjny power/speed (Outer Limits, There Are No Rules, przebojowy Hallows Eve Including Routine). Nagrano jednak również dwa utwory, których struktura miała przesądzić o stylu następnego albumu - były to speed/thrashowe Plunging To Megadeth i Horror Show. Zkoeli The Mansion wpadał w rytm na miarę Exciter - zresztą ekipa postawiła raczej na szybkość niż ciężar (na osiem numerów, aż trzy trwały mniej niż dwie i pół minuty), ale ten pęd stanowił jedynie wektor ogólnego łomotu, pojawiającego się dokładnie tam gdzie powinien.
31 sierpnia 1986 ukazał się [2], najlepsze dokonanie Hallows Eve. Album zawierał surowe i pełne mocy utwory o zacięciu thrashowym, dotyczące zwykle tortur i reinkarnacji (Death And Insanity, D.I.E.). Słychać było ogromny postep poczyniony w stosunku do poprzednika. Stacy Andersen spisał się tym razem za mikrofonem naprawdę nieźle - potrafił śpiewać zarówno czystym płynnym głosem, jak i tonacją przepełnioną gniewem i dzikością. Bardzo dobra produkcja uwypukliła każdy instrument. Amerykanie zaprezentowali cała gamę rozbudowanych technicznych utworów o różnorodnej strukturze. Tym Helton za perkusją często zmieniał i łamał rytm, a bas Stewarta miejscami podrabiał brzmienie gitary. Grupa kontynuowała podobny styl na nieco gorszej [3], choć niektóre numery brzmiały niczym wzięte z ...And Justice for All Metalliki (Monument, Rot Gut). Jedyne dobre riffy zawarto w Speed Freak, do całości nie pasował niestety cover Queen Sheer Heart Attack. W 1988 Hallows Eve rozpadli się, ale ta wczesna twórczość formacji została zapamiętana przez fanów amerykańskiego Sacred Reich i niemieckiego Risk.
Hallows Eve nieoczekiwanie podjęli ponowną działalność w nowym składzie w lutym 2004, wydając dość ciekawe dwa krążki. Dyskografię uzupełnia EP-ka Left For Dead, nagrana w 1990, lecz nigdy nie wydana. Zawierała trzy utwory: Monkey`s Paw, Tongue-Sharped Tooth oraz Almost Human. Interesujący był również czteropłytowy box History Of Terror z 2006, w którego skład weszły: trzy pierwsze płyty, parę przeróbek (Scream In The Night Exciter, Eighteen Alice`a Coopera) i obszerne materiały koncertowe.
Tommy Stewart grał w progresywno-doomowym Bludy Gyres (EP-ka Bludy Gyres w 2014 i Echoes From A Distant Scream w 2017), doomowym Tommy Stewart`s Dyerwulf (Clef Doom w 2015 i singiel Shadow In The Well / Lilith Crimson Deep w 2018) oraz doomowym Negative Wall (EP-ka Gammagelu w 2019).

Ronny Appoldt (ex-Conspiracy)