HAMMERSCHMITT

Niemiecka grupa powstała w 1984 w Falkenstein. W tym samym roku kwintet rozprowadził 5-utworową kasetę demo. Muzycy w zasadzie zebrali się w studio nagraniowym tylko do nagrania jednej płyty i innej działalności nie prowadzili. Kwintet przedstawił ku zaskoczeniu muzykę brytyjską, a ściślej wczesnego Iron Maiden. Wokal Kellera był wyższy niż Di'Anno i ubarwiony ekstatycznymi wysokimi okrzykami wysokiej próby. Także tutaj następował atak dwóch sprawnych gitarzystów, próbujących nawet czasem shreddingu - tyle, że nie zawsze sensownego. Klasyczne maidenowe galopady w otwierającym Race To Hell przywodziły na myśl bliskie skojarzenia trzeciego stopnia i tego utworu słuchało się z przyjemnością, choćby przez wzgląd na nietypowe dla Niemców luźne wykonanie i unikanie zbędnej toporności. Nawet w typowych dla swego kraju numerach jak Big City Action z true refrenem czy Victims z wpadającą w ucho solówką gitarową, Hammerschmitt potrafili zaakcentować swoją odmienność od rodzimej sceny. W nieco tajemniczym The Devils Cry zespół zmieniał tempa i nastrój parokrotnie, przy okazji rozpędzając się przy riffach wymyślonych przez Harrisa i Murray`a. Znalazło się również miejsce dla ballady Tears In My Eyes z delikatnymi gitarami, mniej ekspresyjnym wokalem i wzmocnionym w stosunku do reszty nastrojowym refrenem. Na zakończenie znów dumny mix riffów maidenowych i rycerskiego refrenu w epickim Bringer Of War z grzmiącą perkusją, przyspieszeniami i basowymi szarżami w stylu Harrisa. Brzmieniowo wszystko zbliżono do produkcji angielskich tamtego okresu, choć nie zapomniano o ryczących niemieckich gitarach i przytłaczającej perkusji - w wielu aspektach jednak produkcja nie wychodziła ponad poziom akceptowalny. Przy wszystkich zapożyczeniach Hammerschmitt nie można było uznać za bezpośrednio naśladujących Iron Maiden - ta ekipa po prostu wykorzystała wkład Żelaznej Dziewicy w NWOBHM, decydując się jednocześnie na granie muzyki z tego okresu - jako jeden z nielicznych bandów w Niemczech zresztą. Był w tym element zabawy, dobre wykonanie i wyrazisty wokalista - należało jedynie żałować, że grupa poprzestała na jednym albumie.
Eduard Keller i Ralf Deutscher przeszli do heavymetalowego Falcon Prey. Andreas Püschel dołączył do Asgard. W 2009 ukazała się składanka Airborn.