Szwedzki projekt jednoosobowy powstały w 2012 w Östergötland. Z biegiem czasu okazało się, że miesiąc bez muzyki Hermodr, to miesiąc stracony. Poza regularnymi płytami, Rafn (ur. 12 stycznia 1982) nagrał bowiem niezliczone EP-ki, zwykle zawierające jeden tutułowy numer (trwajacy od 16 do 21 minut). Twórczość zespołu to jeden wielki hołd złożony Filosofem Burzum. Muzyka miała swoje zalety: ten atmosferyczny black potrafił się podobać, była na zmianę smutno-piękny, a początkujące riffy wielokrotnie dawały nadzieję na udane utwory. Największą wadą tej muzyki był jej szkicowy charakter - poprzez intensywne nagrywanie te wartościowe pomysły nigdy do końca nie zostawały dopracowane. Często jeden riff piłował przez długie minuty powodując znużenie - innym razem jak tylko się zaczynało coś ciekawego, to kawałek raptownie się kończył. Rafn przeciągał swoje utwory niemiłosiernie i przekraczał zwykle ten punkt, w którym przestawały sprawiać przyjemność, a zaczynały irytować. Wielu było innych plagiatorów Filosofem, którzy starali się mocniej, a nawet potrafili swojej mało uryginalnej twórczości nadać jakiś ekstra pomysł czy wizję. Helmodr nagrywał ku uciesze mało wymagających fanów atmosferycznego metalu, będąc jednocześnie koszmarem recenzentów. Entuzjastom skrzeku i klimatycznej gitarowej surowizny Rafn mógł dostarczyć nieco radości, ale trudno było opisywać ta muzykę po raz n-ty, gdyż wszystkoi oparto na tej samej regule. Stylistycznie Hermodr grał melancholijny atmosferyczny black przy hipnotyczno-miarowej perkusji, ascetycznych sekwencjach akordów, wokalu dobiegającego gdzieś z drugiego planu i próby tworzenia mroźno-zimowego klimatu (co często się nie udawało). Całokształt dopełniały elementy ambientowe i dungeon synth o organicznym wydźwięku, z lekka także nihilistyczno-pesymistycznym. Muzyka w rodzaju kopiuj/wklej - lepiej posłuchać Lustre lub Eldamar.
Na zupełnie osobną uwagę zasługiwały okładki, wśród których znalazły się fragmenty reprodukcji obrazów takich XIX-wiecznych malarzy jak Knud Baade, Frederic Edwin Church, Albert Bierstadt czy Thomas Cole. Anders Nord wraz z żoną Rosanną Lindahl założył ambientowo-doomowy Two Ravens (The Last Breath w 2022, The Betrayal w 2023 i EP-ka Their Last Tears w 2024).