Francuski jednoosobowy projekt powstały w 2015 w Nouvelle-Aquitaine. Po wydaniu pół-amatorskiej EP-ki Cendros zawiesił działalność Hordous, aby wrócić płenoprawną płytą w listopadzie 2022, którą wydała wytwórnia Transcendance (należąca do Marie `Bouillard`). Krążek inspirował się wieloma źrółami: depresyjnym black metalem, post-blackiem i folk-metalem. Te wolne romantyczne tempa i mix emocjonalnego katharsis naprawdę potrafiły wciągnąć słuchacza. Riffy i sekwencje melodii miały powtarzalny hipnotyczny charakter, a eleganckie zagrywki arpeggio przybierały formę blackmetalowych kołysanek. Talent kompozytorski Cendresa polegał na tym, że każdy riff wykorzystany był przez kogoś innego w przeszłości, a jednocześnie sprawiał wrażenie jakby istniał od zawsze. Muzyk chętnie sięgał po gitary akustyczne (pierwsze cztery utwory, ostatni Mon Fantome z przebojową wręcz zagrywką), które służyły jako introdukcje i przerywniki. Melodramatyczny wokal miał poetycki wręcz etos i idealnie pasował do koncepcji całości. Nawet gdy Hordous przyspieszał (L'eveil z gościnnym śpiewem niejakiej Lulu X), udawało się utrzymywać zaraźliwy melodyjny rdzeń (nieco na wzór Mithotyn) - była to tęsknota za ponownym oczarowaniem świata i odnalezieniem zachwytu w doświadczeniu istnienia, utraconego dla wszystkich przy wejściu w dorosłość. [2] na długo pozostawał w pamięci słuchacza dzięki swojej zdolności do wyrażania głębokiego poczucia smutku, które wszyscy odczuwamy z powodu upływu czasu i świadomości, że przytłaczająca radość lat młodości nigdy nie powróci. W studio lidera wspomógł gościnnie basista Vilsad.

Cendres (Dawnpatrol)