Francuska grupa założona w 2019 w Paryżu. Związała się z prężną krajową wytwórnią Les Acteurs de l'Ombre Productions. Uwagę zwracał ozdobiony grafiką Célii Pedel [2] i taka tez była tematyka tej płyty. Marynistyczne teksty opisywały ludzkie zmagania z żywiołami mórz i oceanów. Ten melodyjny black metal był niezwykle ciekawy. Wpierw wokal mającej algierskie korzenie Adele Adsy - dość wysoki, drapieżny i emocjonalny na granicy histerii, przeplatający się z opętańczymi krzykami i czystymi wokalizami. Frontmanka wczuła się w swoją rolę idealnie, wykonując miejscami swoje partie niemal aktorsko i na granicy egzaltacji. Raz brzmiała jak rozgniewana wiedźma, innym razem jak pogrążona w cierpieniu kobieta (jęki i melodeklamacje). Kompozycje były rozbudowane - oparte na ostrych kąsających riffach i partiach tremolo. Ta agresję uzupełniały melodyjne solówki, melancholijne zwolnienia, częste pasaże czystych gitar oraz momenty z wyeksponowanym zfuzzowanym basem. Do pełni atmosfery dorzucono użyte z umiarem sample (przejmujący krzyk w Sur Les Braises Du Foyeri nieco niepokojącej elektroniki. W rytmice nie zabrakło nawiązań do wczesnego Cradle Of Filth, Dissection czy Asagraum - były to jednak tylko pewne drogowskazy, gdyż Houle posiadał własny odrębny styl. W zamyśle płyta miała przypominać wzburzony ocean - raz pełna furii, a innym razem spokojniejsza, fascynująca głębią i czarująca mistyczną atmosferą. Francuzi popisali się w przekazaniu jednoczesnej wspaniałości i grozy głębokiego oceanu – wszechobecne w tekstach, tematach muzycznych i wyborze wyborze dźwięków tła służących budowaniu klimatu. Album został dobrze wyważony, z kilkoma kojącymi przerwami i świetnym wokalem Adsagsony.

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA BAS PERKUSJA
[1-2] Adele `Adsagsona` Adsa Louis `Crabe` Carré-Merceur Pierre `Zéphyr` Poupin Lucas `Graey Gaast` Spiteri Maxime `Vikser` Pons

Maxime Pons (Once Upon The End)

Rok wydania Tytuł TOP
2022 [1] Houle EP
2024 [2] Ciel Cendre Et Misere Noire #8

  

Powrót do spisu treści