Amerykańska grupa założona w 1983 w Eagan (Minnesota). Swój status w metalowym podziemiu zawdzięczała dwóm pierwszym wydawnictwom. Debiutancka EP-ka zawierała 4 kawałki (Shock Rock, Crack The Whip, Impaler, Heaven`s Force) o łącznym czasie trwania 10 minut. Impaler próbował zaskoczyć nietypowym połączeniem ulicznego niechlujnego speed metalu z zagrywkami punkowymi, shockrockowym image`m oraz tekstach o różnych szkaradzieństwach. Muzycznie postawiono na atak "brudnej" i surowej gitary Toroka, niewątpliwie wzorującego się na Johnie Riccim z Exciter. Bill Lindsey wypluwał z siebie słowa, zachowując jednocześnie niedbałą nosową tonację, nasuwającą nieco skojarzenia z głosem Thorstena Bergmanna z Living Death. Płytka jednak nie była w stanie wytrzymać konkurencji z innymi ówczesnymi produktami wytwórni Combat jak Megadeth czy Possessed - ani w warstwie technicznej ani aranżacyjnej. Po występach Alice`a Coopera, Lizzy Borden czy Nasty Savage, mniejsze wrażenie robiła także zwulgaryzowana okładka.
Zespół poszedł za ciosem, nagrywając pełnoprawny [2] w roku następnym. Sprecyzowano brzmienie, stawiając tym razem na bardziej klasyczne rzeczy w postaci Judas Priest, Black Sabbath, Venom (Puppet Master zrzynał wprost z Live Like An Angel, Die Like A Devil, a Wasteland z Buried Alive), Iggy`ego Popa, ale naznaczając całość elementem specyficznym tylko dla Impaler. Blood Bath dotyczył historii niesławnego Eda Geina, seryjnego mordercy z Wisconsin, a we wszelkie prawidła horror-metalu wpisywał się Metal Messiah. Tylko tutaj można było spotkać tak dziwaczny mix heavy, thrashu, punku i rock`n`rolla. Przy odsłuchu Search And Destroy odnosiło się wrażenie spotkania się w jednym studio załóg Ramones i Venom. Krążek był udany, ale grupa nadal koncertowała po ciasnych klubach, nie mogąc zdobyć uznania większego audytorium. Pod koniec lat 80-tych potencjał formacji zaczął raptownie gasnąć - dowodem tego były kolejne albumy, które przeszły bez echa.
Dyskografię uzupełnia potrójna składanka Chronicles Of Terror, zawierająca ponad 70 utworów w wersjach demo z lat 1983-1992. Michael Torok założył projekt sygnowany własnym nazwiskiem i wydał dwie płyty w konwencji hard rocka lat 70-tych (Silence w 1996 i Binge & Purge w 2001). Eric Allyn zmarł 28 czerwca 2018 w wieku 56 lat na raka.

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA BAS PERKUSJA
[1-2] Bill Lindsey Michael James Torok Court Hawley `Meaty` Bob Johnson
[3] Bill Lindsey Michael James Torok John Stradinger Court Hawley Erin Ryan
[4] Bill Lindsey Nikki Nichols - Eric Allyn Ron Barna
[5] Bill Lindsey Brad Johnson Eric Allyn Ron Barna
[6-8] Bill Lindsey Brad Johnson Eric Allyn Tom Croxton
[9] Bill Lindsey Brad Johnson Court Hawley Tom Croxton
[10-11] Bill Lindsey Brad Johnson Kyle Skogquist Court Hawley Tom Croxton

Tom Croxton (ex-Impetigo)

Rok wydania Tytuł
1985 [1] Rise Of The Mutants EP
1986 [2] If We Had Brains...We'd Be Dangerous
1990 [3] Wake Up Screaming
1996 [4] Undead Things
1998 [5] It Won`t Die
2000 [6] One Nation Under Ground
2002 [7] Old School Ghouls
2002 [8] The Mutants Rise Again EP
2005 [9] Habeas Corpus
2008 [10] Alive Beyond The Grave (live`2006)
2009 [11] Cryptozoology (Creatures Of God?)

          

        

Powrót do spisu treści