
Francuska grupa założona w 1982 w Bardos. Grała mocniej i szybciej niż większość rodzimych kapel z lat 80-tych. Debiut charakteryzowało brudne brzmienie, klangujący bas, perkusyjne galopady rodem niemal z niemieckich speedmetalowych grup i "brudny" wokal Le Calveza, swobodnie poruszającego się w wysokich rejestrach. Krytycy porównywali ten heavy/speed do płyt Iron Angel, Agent Steel i Sodom. Jednocześnie Killers potrafili zaskoczyć balladowym fragmentem akustycznym Rosalinde, wtrąceniem Marszu Żałobnego Chopina do Killers oraz żywymi odniesieniami do niektórych załóg NWOBHM. Na [2] zespół poszedł za ciosem i nadal grał ostro, choć słychać było zwolnienie tempa i rezygnację z szaleńczych galopad. Intrygował Bouffon z basową solówką, a wolniejszy Maitre Du Metal mógł kojarzyć się z twórczością Grave Digger. Album podobny do debiutu, choć minimalnie słabszy.
Wkrótce Le Calvez, Deboffe, Paul i Camiade pokłócili się z Dolheguy`em, w rezultacie zakładając Titan. Gitarzysta dobrał nową ekipę i wydał dwa kolejne albumy, na którym brzmienie stało sie czystsze, a same kompozycje - bardziej melodyjne. Melodie przeważały tu nad prędkością, a znakomitym podsumowaniem [4] był hymnowy Lounge Vie Au Metal przypominający nieco Chains And Leather Running Wild. Mimo późniejszych licznych zmian składu, przez lata muzyka Francuzów nie uległa specjalnej zmianie, a zespół stał się z biegiem czasu solowym projektem Dolheguy`a. [11] był anglojęzyczną wersją [10], a w 2001 nagrano Mise Aux Poings - reedycję [3] z Dolheguy`em za mikrofonem. [13] był dokumentem rejestrującym występ Killers w "Bastide Clairence" z 22 marca 2003. Interesujący [14] wypełniło 22 kompozycji - w Comprendre wykorzystano poemat Charles Baudelaire`a "L`ennemi", Habemus Metal był francuskojęzyczną przeróbką Black Wind, Fire And Steel Manowar, a Overkillers podobnym zabiegiem pod adresem Overkill Motörhead. [15] wypełniły nagrania na żywo z Paryża z 13 stycznia 2008. Szkoda, że od [17] ekipa przestawiła się na automat perkusyjny.
Francois Merle założył power/progresywny Manigance (na kilku płytach bębnił tam Patrick Soria).
| ALBUM | ŚPIEW | GITARA | GITARA | BAS | PERKUSJA |
| [1-2] | Patrice Le Calvez | Bruno Dolheguy | Didier Deboffe | Pierre Paul | Michel Camiade |
| [3] | Serge Pujos | Bruno Dolheguy | Francois Merle | Miguel Caron | Philippe Borda |
| [4] | Serge Pujos | Bruno Dolheguy | Francois Merle | René Chavin | Philippe Borda |
| [5] | Bruno Dolheguy | Francois Merle | David Pepiot | Patrick Soria | |
| [6-7] | Bruno Dolheguy | Fabrice Arnouts | Alain Garces | Patrick Soria | |
| [8] | Bruno Dolheguy | Ronan Jacques | Alain Garces | Patrick Soria | |
| [9-11] | Bruno Dolheguy | Thierry Andrieu | Patrick Oliver | Nicko Andrieu | |
| [12-15] | Bruno Dolheguy | Thierry Andrieu | Patrick Oliver | Florent Pouey | |
| [16] | Bruno Dolheguy | Thierry Andrieu | Patrick Oliver | Carlo Di Matteo | |
| [17-19] | Bruno Dolheguy | Thierry Andrieu | Patrick Oliver | - | |
Patrick Soria (ex-Exvotto)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1985 | [1] Fils De La Haine |
| 1986 | [2] Danger De Vie |
| 1987 | [3] Mise Aux Poings |
| 1989 | [4] Resistances |
| 1992 | [5] Citis Interdites |
| 1995 | [6] Contre-Courant |
| 1996 | [7] Ennemis En Public (live) |
| 1998 | [8] Fort Intirieur |
| 1999 | [9] 109 |
| 2000 | [10] Manvaises Graines |
| 2001 | [11] Killing Games |
| 2002 | [12] Habemus Metal |
| 2003 | [13] La Cote Live! (live) |
| 2007 | [14] A L`ombre Des Vautours |
| 2008 | [15] Paris Metal France Festival 2008 (live) |
| 2012 | [16] 10:10 |
| 2013 | [17] Imido |
| 2015 | [18] Le Baiser De La Mort |
| 2017 | [19] Trajets-Dits |



