Francuska grupa założona w 1982 w Bardos. Grała mocniej i szybciej niż większość rodzimych kapel z lat 80-tych. Debiut charakteryzowało brudne brzmienie, klangujący bas, perkusyjne galopady rodem niemal z niemieckich speedmetalowych grup i "brudny" wokal Le Calveza, swobodnie poruszającego się w wysokich rejestrach. Krytycy porównywali ten heavy/speed do płyt Iron Angel, Agent Steel i Sodom. Jednocześnie Killers potrafili zaskoczyć balladowym fragmentem akustycznym Rosalinde, wtrąceniem Marszu Żałobnego Chopina do Killers oraz żywymi odniesieniami do niektórych załóg NWOBHM. Na [2] zespół poszedł za ciosem i nadal grał ostro, choć słychać było zwolnienie tempa i rezygnację z szaleńczych galopad. Intrygował Bouffon z basową solówką, a wolniejszy Maitre Du Metal mógł kojarzyć się z twórczością Grave Digger. Album podobny do debiutu, choć minimalnie słabszy.
Wkrótce Le Calvez, Deboffe, Paul i Camiade pokłócili się z Dolheguy`em, w rezultacie zakładając Titan. Gitarzysta dobrał nową ekipę i wydał dwa kolejne albumy, na którym brzmienie stało sie czystsze, a same kompozycje - bardziej melodyjne. Melodie przeważały tu nad prędkością, a znakomitym podsumowaniem [4] był hymnowy Lounge Vie Au Metal przypominający nieco Chains And Leather Running Wild. Mimo późniejszych licznych zmian składu, przez lata muzyka Francuzów nie uległa specjalnej zmianie, a zespół stał się z biegiem czasu solowym projektem Dolheguy`a. [11] był anglojęzyczną wersją [10], a w 2001 nagrano Mise Aux Poings - reedycję [3] z Dolheguy`em za mikrofonem. [13] był dokumentem rejestrującym występ Killers w "Bastide Clairence" z 22 marca 2003. Interesujący [14] wypełniło 22 kompozycji - w Comprendre wykorzystano poemat Charles Baudelaire`a "L`ennemi", Habemus Metal był francuskojęzyczną przeróbką Black Wind, Fire And Steel Manowar, a Overkillers podobnym zabiegiem pod adresem Overkill Motörhead. [15] wypełniły nagrania na żywo z Paryża z 13 stycznia 2008. Szkoda, że od [17] ekipa przestawiła się na automat perkusyjny.
Francois Merle założył power/progresywny Manigance (na kilku płytach bębnił tam Patrick Soria).

ALBUM ŚPIEW GITARA GITARA BAS PERKUSJA
[1-2] Patrice Le Calvez Bruno Dolheguy Didier Deboffe Pierre Paul Michel Camiade
[3] Serge Pujos Bruno Dolheguy Francois Merle Miguel Caron Philippe Borda
[4] Serge Pujos Bruno Dolheguy Francois Merle René Chavin Philippe Borda
[5] Bruno Dolheguy Francois Merle David Pepiot Patrick Soria
[6-7] Bruno Dolheguy Fabrice Arnouts Alain Garces Patrick Soria
[8] Bruno Dolheguy Ronan Jacques Alain Garces Patrick Soria
[9-11] Bruno Dolheguy Thierry Andrieu Patrick Oliver Nicko Andrieu
[12-15] Bruno Dolheguy Thierry Andrieu Patrick Oliver Florent Pouey
[16] Bruno Dolheguy Thierry Andrieu Patrick Oliver Carlo Di Matteo
[17-19] Bruno Dolheguy Thierry Andrieu Patrick Oliver -

Patrick Soria (ex-Exvotto)

Rok wydania Tytuł
1985 [1] Fils De La Haine
1986 [2] Danger De Vie
1987 [3] Mise Aux Poings
1989 [4] Resistances
1992 [5] Citis Interdites
1995 [6] Contre-Courant
1996 [7] Ennemis En Public (live)
1998 [8] Fort Intirieur
1999 [9] 109
2000 [10] Manvaises Graines
2001 [11] Killing Games
2002 [12] Habemus Metal
2003 [13] La Cote Live! (live)
2007 [14] A L`ombre Des Vautours
2008 [15] Paris Metal France Festival 2008 (live)
2012 [16] 10:10
2013 [17] Imido
2015 [18] Le Baiser De La Mort
2017 [19] Trajets-Dits

          

          

          

Powrót do spisu treści