Niemiecka grupa założona w 1988 w Dortmundzie. Zadebiutowała w tym samym roku demówką "Nothing Is Impossible". Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Century Media, wydano debiut ukazujący Liar jako zespół pragnący wykreować własny styl thrash metalu, a nie idący na łatwiznę i podrabiający Destruction, Sodom czy Kreator. Oryginalność polegała na połączeniu w ciekawy sposób thrashu, power i heavy oraz dorzuceniu do tego wszystkiego klawiszy oraz ledwo wychwytywalnych pseudo-progresywnych motywów na wzór szwedzkiego Midas Touch. Melodie grały tutaj o wiele większą rolę niż agresja czy zadziorność. Formacja czarowała głównie pomysłowymi riffami wygrywanymi przez duet Munzel-Dripzy - obaj grali z pasją, energią i niezwykłym wzajemnym zrozumieniem. W tym szaleństwie była ambicja daleka od prostego młócenia. Głos wokalisty pod względem maniery przypominał Jona Olivę. Sam materiał wciągał i intrygował, będąc dalekim od prostoty i wtórności. D.C.W. z klimatycznym intrem nasuwał skojarzenia z Port Royal Running Wild, a stonowany See You Again kopiował udanie pomysły Savatage z wpasowanymi syntezatorami, mrocznym klimatem i rozbudowanymi aranżacjami. Funkcję lekkiego przeboju spełniał Batman, usuwający w cień przeciętny cover Sex Pistols Lonely Boy. Galopująca sekcja rytmiczna stanowiła o sile cięższych kompozycji w rodzaju War (No Solution) oraz Run For Me. [2] kontynuował podjęty styl, przesuwając jedynie środek ciężkości bardziej w kierunku progresywności. Klawisze rządziły w wartym uwagi Animals, grupa nieźle sprawiła się również w Boys Don`t Cry oraz Liar. Płyta mogła się podobać, ale debiutowi nie dorównała. Ekipa zawiesiła działalność w 1992.
The Duke, Manu Münzel i Teffe stworzyli heavy/thrashowy Stier (EP-ka Stier w 1997).