
Norweski zespół blackmetalowy założony w Sandefjord w 1993. Choć z początku zrzeszał więcej muzyków, szybko przekształcił się w duet. Po podpisaniu kontraktu z Nocturnal Art Productions, grupa wydała interesujący debiut z interesującym symfonicznym blackiem przypominającym Emperora, z niemal identyczną dynamiką i intensywnością. Wszystko wychodziło z przywłaszczenia sobie cudzych pomysłów i prób nadania im nowego znaczenia. Limbonic Art udowodnili, że symfoniczna dostojność nie była równoznaczna ze nadmierną pompatycznością. Wykorzystując orkiestralne wątki, muzycy zachowali pierwotną surowość, a utwory wciąż "ziały nienawiścią i porażały siłą bezbożnego pioruna". Album bezpretensjonalnie łączył blackową wściekłość z patosem, galopujące tempa ze złowieszczymi zwolnieniami, a gitarowy jazgot z klawiszowym mistycyzmem. Teoretycznie wszystko wyglądało jak standardowy opis kolejnej symfoniczno-blackowej "gwiazdki", jednak już od pierwszych dźwięków wyczuwało się odmienność Limbonic Art od zespołów na co dzień identyfikowanych ze wspomnianym nurtem. Wydawnictwo od razu uznano za małą rewelację w mrocznej odmianie metalu.
Także [2] było misterium pełnym mroku i niepokoju. Album przypominał opętaną mszę składaną w ofierze Księciu Ciemności i symfonię destruktywnych mocy. Tak jak Arcturus otworzył wszystkim oczy na możliwość mieszania blacku z muzyką klasyczną, tak Limbonic Art przesunął bariery ku poplątaniu "poważnego" grania i elektronicznych smaczków. Bębny brzmiały jakby popsuł się komputer, a linie melodyczne trudno było wyłuskać z obfitych aranżacji, co absolutnie nie oznaczało niestrawnej papki. To był trudny w odbiorze krążek wypełniony przez długie kawałki. Była to "podróż przez piekielne głębiny, posępna atmosfera utkana z szatańskich, melodii, wściekłych gitar i symfonicznych klawiszy zatapia w otchłani strachu i bezradności." W ten sposób Limbonic Art nagrali jeszcze parę podobnych płyt, do których okładki rysował sam Morfeus. [3] zawierał ponownie nagrane utwory z trzech demówek nagranych w latach 1995-1996.
Daemon odpowiadał za większość wokali na debiucie Zyklon World Ov Worms w 2001. Założył również thrash/blackowy projekt Sarcoma Inc. (Torment Rides Forever w 2004, The Dark Prophecy w 2005 i Psychopathology w 2008). Morfeus założył ambient-blackowy Dimension F3H (Reaping The World Winds w 2003, Does The Pain Excite You? w 2007 oraz This Mechanical World w 2017). W 2015 wziął też udział w nagraniu płyty Carving An Icon gotycko-blackowego Viper Solfa.
| ALBUM | ŚPIEW, GITARA, BAS | GITARA, KLAWISZE |
| [1-7] | Vidar `Daemon` Jensen | Krister `Morfeus` Dreyer |
| [8-9] | Vidar `Daemon` Jensen | |
| Rok wydania | Tytuł |
| 1996 | [1] Moon In The Scorpio |
| 1997 | [2] In Abhorrence Dementia |
| 1998 | [3] Epitome Of Illusions (kompilacja) |
| 1999 | [4] Ad Noctum - Dynasty Of Death |
| 2002 | [5] The Ultimate Death Worship |
| 2007 | [6] Legacy Of Evil |
| 2010 | [7] Phantasmagoria |
| 2017 | [8] Spectre Abysm |
| 2024 | [9] Opus Daemoniacal |

