Irlandzki zespół powstały w 1995 w Dublinie jako Uaigneas. Zadebiutował trzema demówkami: The Path To Insanity w 1999, The Inferno Spreads w 2000 i Caoineadh Na nGael w 2003, z których dwie (pierwsza i trzecia) ukazały się pod nazwą Mael Mórda (bez "h"). Pełen potencjału debiut nie został zauważony (w studio kapelę wspomógł grający na tin whistle, rogi i bodhranie Feadóg Stan Mór), ale pozwolił w 2005 na nagranie splitu z Primordial, gdzie Mael Mórdha umieścili nagranie Cluain Tarbh. Lepszy [2] przyciągnął większą uwagę fanów - zawierał gaelicki doom/pagan/viking (daleki jednak od klasycznego doomu i viking metalu) z wtrętami irlandzkich instrumentów ludowych - tutaj dodających smaku niczym wykwintna przyprawa, niż stanowiących główną esencję grania. Muzycy przybrali pozy bardów z przedchrześcijańskich czasów, pragnących przenieść słuchacza do dawno przepadłego świata mitów - pełnego walki, intryg oraz targających ludźmi uczuć, pchających ich do czynów zarówno zbrodniczych jak i heroicznych. Wszelkie braki wokalne, Roibeard O Bogail (ex-Dreamsfear) nadrabiał niezwykłym zaangażowaniem w opowiadane przez siebie historie. W chwilach zwolnionej zadumy frontman potrafił niezwykle sugestywnie nadać kawałkom powagi i melancholii, a w momentach epicko-podniosłych śpiewał z ogromnym przejęciem i zaciekłością. Ogromną rolę odegrały ciekawe riffy, często przygniatające swoim ciężarem, by za chwilę ciąć powietrze na wzór celtyckiego ostrza. Świetną robotę odwalił perkusista Shane Cahill, hipnotyzując różnorodną, ale zawsze pasującą do gaelickiego doomu grą. Album ostatecznie wyostrzył indywidualizm i wskazał konkretną muzyczną ścieżkę, którą grupa pragnęła podążyć. [3] kontynuował podjętą stylistykę, ale czegoś w tym lamentującym celtyckim metalu tym razem zabrakło. Najwybitniejszym osiągnięciem Mael Mórdha okazał się doskonały pod każdym względem [4], na którym odważniej sięgnięto do tradycji Bathory okresu Hammerheart, jak również wczesnej Katatonii. Płyta wciągała bez reszty, stanowiąc fascynujący monolit z czasów pogańskich Celtów. Na tym krążku wiele dla siebie mogli znaleźć zarówno maniacy Thyrfing i Primordial, jak miłośnicy Turisas. Szkoda, że zespół zawiesił działalność w listopadzie 2015.
Clince, Murphy i Cahill współzałożyli doomowy Death The Leveller (EP-ka I w 2017).