Boliwijska grupa powstała w 1984 w La Paz z inicjatywy wokalisty Mauricio Torresa po jego odejściu z Trueno Azul. Za nazwę posłużył tytuł albumu hiszpańskiego Barón Rojo. Początkowo muzycy borykali się z problemami finansowymi - dość rzec, że kiedy Gabriel Davila i Vladimir Arzabe dołączyli do zespołu, nie mieli nawet własnych instrumentów. Kwintet zadebiutował w 1985 dwuutworową demówką Viaje infernal / Los Rockeros Se Van Al Infierno z czego ten drugi kawałek stanowił przeróbkę Barón Rojo. W rok później ukazał się singiel - wydany własnym kosztem i sygnowany logiem fikcyjnej wytwórni Discos Heriba. Kapitalnie zaczynał się Q.E.P.D. - gitary brzmiały soczyście i wyśmienicie na wzór amerykańskich kapel US Power, świetnie śpiewał Torres, a wszystko napędzała dudniąca sekcja rytmiczna. Podobnie wypadł drapieżny Somos De Metal z chóralnym refrenem i oba numery stanowiły optymistyczną zapowiedź heavymetalowej przyszłości. Niestety, Metalmorfosis nie nagrali już niczego innego.
Niezwykle aktywnym po latach okazał się Isamu Sato, dołączając kolejno do deathmetalowego Thrombus (Mental Turmoil w 1993; gitara), stoner/doomowego Yob (Catharsis w 2003, The Illusion Of Motion w 2004 i The Unreal Never Lived w 2005), sludge/doom/deathowego Shadow Of The Torturer (Marching Into Chaos w 2009), sludge/doomowego H.C. Minds (The Beginning Of The End w 2009; śpiew+gitara+bas), deathmetalowego Omnihility (Dominion Of Misery w 2016) i neo-folkowo/blackowego Felled (The Intimate Earth w 2021).

Mauricio Torres (ex-Trueno Azul)