Polska grupa heavymetalowa załozona w 2000 w Sępólnie Krajeńskim. Swego czasu kwartet był objawieniem na krajowym rynku. Po wydaniu w lutym 2003 demówki "Heavy Metal" i zachęcających recenzjach w fanowskich zinach, muzycy przystąpili do nagrywania debiutu, który (własnym sumptem) ukazał się dokładnie w rok później. Miecz Wikinga zaprezentował metal w klimacie lat 80-tych - przewijały się fascynacje Manowar, Running Wild, wczesnego Iron Maiden i Turbo z okresu Kawalerii Szatana. Interesujący wokal Dariusza Łucyszyna przypominał barwą manierę Romana Kostrzewskiego, zresztą ballada Anielski Puch jako żywo stanowiła kopię Delirium Tremens Kat. Pozytywnie zaskakiwał sprawny warsztat muzyków, a przede wszystkim odważne postawienie na stylistykę true heavy. Połowa kawałków zawierała przemyślane i nastrojowe tajemnicze wstępy, po których grupa serwowała całą gamę zagrywek heavymetalowych: od ciekawych riffów i galopad, po mocno zaakcentowane "ajronowanie" (początek tytułowego Grona Gniewu). Z albumu warto wyróżnić zwłaszcza Tron Szyderczych Prawd, Jesteś Krainą Sposobności oraz Husaria Lepszego Stworzenia. Ważną rolę odgrywały bojowe teksty, dopełniające obrazu kapeli jako wojowniczej i stawiającej na podniosłość (ale bez żenady). Na tamten czas Miecz Wikinga przebił zdecydowanie jakościowo swoim debiutem płytę przereklamowanego przez niektóre polskie czasopisma The Chainsaw (zresztą z tego zespołu gościnnie na wydawnictwie wystąpili Maxx i Arkadiusz Rygielski) i wydawało się, iż wraz z Gutter Sirens wyrósł na czołową grupę heavy metalu naszego podziemia do czasu pojawienia się Crystal Viper. Jednakże w 2006 muzycy zmienili - tak jakby wstydzili się swojego poprzedniego wcielenia - nazwę zespołu na Harpia, a styl na heavy/thrash metal, co zaprezentowali na demówce "Without The Pain" z 2008. Następnie przepadli bez wieści.