Duński zespół założony w 1983 w Vejle jako Argon Wrack. Nazwę zmieniono na jeszcze dziwniejszą w 1984 - oznaczała ona "Czarną Magię". Na jedyną taśmę demo złożyły się trzy utwory nagrane w dniach 16-17 września 1984. Blisko 6-minutowy Bells Ringing For The Fatal Hour otwierał riff charakterystyczny dla Mercyful Fate, ale słuchacz zaczynał się dziwić dopiero po wejściu wokalu. Lars-Bo Kjaer właściwie jednowymiarowo nucił swoje wersy w średnich rejestrach, jego głos ginął za ścianą przegłośnionych instrumentów. Nie było tu miejsca na patetyczny ekspresjonizm, epickość czy wielowarstwowość. Było to granie introspekcyjne i dysharmonijne, z wokalem jakby "zawieszonym w przestrzeni". Po ponad 100-sekundowym przerywniku Death Romance (Phase One) kwintet kończył wszystko 11-minutowym Monolith Of Infinity, składającym się z pięciu części (Fascination, Stimulation, Dissociation, Confrontation, Realization). W tej kompozycji początkowo na czoło wysuwała się skłonność do doomowych zagrywek, ale ten ponury klimat później pryskał przy szybszym tempie. To ascetyczne granie w końcu irytowało, a Kjaera po prostu nie dało się zdzierżyć.