Amerykański kwartet powstały w 1984 w Tacoma, swego czasu cieszący się kultowym statusem w kręgach undergroundowych. Debiut stanowiła kaseta "Machine Of War" w 1985. Pierwszy album miałw sobie wiele z Hellhammer i Venom. Krążek wypełniły: wysunięty na czoło bas Tinsley`a, przesterowana gitara Struebinga, niemal prostackie bęnienie Meiera oraz brzmiący niczym Cronosa głos Llapitana. Jako, że w tamtym czasie takie granie powoli zdobywało sobie estymę, surowa muzyka N.M.E. także szybko zapewniła grupie wiernych fanów. Maniakom Venom z pewnością podejść mogły Louder Than Hell, Black Knight, Blood And Souls oraz Evil Dead, znalazło się tutaj również kilka numerów mogących zwrócić uwagę fanów Dream Death, Slayer, Sodom czy Post Mortem. Dobrze zapowiadającą się karierę zastopowała głupota Struebinga, który pod wpływem narkotyków zamordował swoją przybraną matkę siekierą i nożyczkami w kwietniu 1986 (linię obrony oparto na założeniu, że Kurt myślał, że jest robotem i "otworzył" matkę, by sprawdzić czy ona również nim jest) i został skazany 12 lat więzienia. Kiedy gitarzysta wyszedł na wolnośc w 1994, zespól na krótko podjął działalność na nowo, doprowadzając do wydania [2], zawierającego nagrane demo z 1985 z lekkopunkowym odcieniem i dwoma dodanymi bonusami w postaci coverów: Electric Funeral Black Sabbath i Let There Be Rock AC/DC. Wkróce jednak N.M.E. rozpadło się na nowo, by po raz kolejny wrócić na scenę na początku XXI wieku. Wydany w tym czasie [3] był mocno zakorzeniony w crossover/thrashu. N.M.E. rozpadło się ostatecznie po śmierci Struebinga, który zginął tragicznie 9 maja 2005 w wypadku samochodowym w wieku 40 lat. Czekając w kolejce na przepuszczenie łodzi i otwarcie mostu w Seattle, jego auto zsunęło się i spadło 60 stóp w dół. Nigdy nie podano do wiadomości czy było to samobójstwo czy też Kurt działał pod wpływem narkotyków, z którymi zawsze miał problemy.