Angielski projekt jednoosobowy założony przez rudą i mocno wytatuowaną dziewczynę w 2020 w Bristolu. Serena działała od ponad dekady w hardcore`owym (z domieszką post-metalu i blacku) Svalbard i postanowiła nagrać z solowym projektem coś zupełnie odrębnego stylistycznie. Pomysł naszedł ją podczas samo-izolacji w czasach pandemii Covid-19, kiedy to spędzała godziny łupiąc w grę The Elder Scrolls V: Skyrim. Wydana w barwach amerykańskiej wytwórni Translation Loss Records, płyta zawierała najdzwyczaj melodyjny black metal. Noctule dość trafnie odzwierciedlał epicki i średniowieczny klimat Skyrima, stawiając na melodyjne gitarowe tremola, blasty i wrzask z oddali. W dużej mierze stworzenie atmosferycznego blacku jednak się nie udało, ale płyta godna była uwagi przez wzgląd na chwytliwe melodie i lekkie podejście do tematu. To hipermelodyjne nakładki dominowały w każdym numerze, wrzucone na płaszczyznę odległych wyć i powolnego bębnienia (Elven Sword, Winterhold). Bardziej kontemplacyjne utwory w rodzaju Labyrinthian czy Wretched Abyss wykorzystywały mocniej syntezatory, nie mówiąc już o kończącym krążek Become Ethereal, z pianinem i smyczkami. Muzyka nie była przesadnie agresywna, z pewnością próbująca uderzyć w klimaty generowane wcześniej przez Summoning czy Caladan Brood. Ciekawe tylko czy był to zespół mający jeszcze coś w przyszłości zaproponować czy tylko odskocznia Sereny od Svalbard (zdjęcie pomocyjne z twarzą oblaną czerwoną farbą było niesmacznym żartem).

Serena Cherry (Svalbard)