Szwedzki zespół powstały w 2011 w Sztokholmie. Nazwa nawiązywała jednocześnie do koloru skóry wokalistki oraz do Nubii - historycznej krainy znajdującej się w dzisiejszych południowym Egipcie i północnym Sudanie (zwykle będącej w nieustannym militarnym konflikcie z państwem faraonów). Ekipa przedstawiła dynamiczny hard rock, bardzo przebojowy i wielu utworach ocierający się o hard`n`heavy. Piękna Sofia Lilja wydawała się nową inkarnacją wczesnych wcieleń Lity Ford, Lee Aaron czy też Marie Aileen Bennett z kanadyjskiego Jade. Udowadniał to już otwierający i poparty videoklipem Ever See Your Face - Sofia dysponowała głosem o ogromnej skali i sile przekazu. Mountain rozpoczynał riff wyciągnięty z wczesnych lat 80-tych (najbardziej kojarzył się z Saxon) i ten utwór był jednym z ostrzejszych na krążku, jednak na miarę przeboju numer jeden zasługiwał niezwykle chwytliwy Living For Tomorrow. Szwedzi znakomicie sprawdzali się również w typowo hard rockowych pościelówach dalekich jednak od banalności jak How Am I. Przy chórkach w Get Ready czy singlowym Reckless słuchacz momentalnie przenosił się do połowy lat 80-tych, kiedy największe sukcesy święciły kapele hair-metalowe. Hołdem dla Lity była jej przeróbka Close My Eyes Forever, którą Ford w 1988 zaśpiewała z Ozzy`m Osbourne`m - tutaj Sofii towarzyszył Mats Levén (m.in. Yngwie Malmsteen, Krux, Therion). Płyta brzmiała świetnie, także od strony produkcyjnej za którą odpowiadał Tobias Lindell, znany ze współpracy z H.E.A.T. czy Europe. [2] stanowił duży krok naprzód i ponownie Nubian Rose zaserwowali słuchaczom pokaźną dawkę niezobowiązującego i bujającego hard rocka. War, Time Again, Taking This Further czy ballada You Will Never Walk Alone po prostu nie mogły się nie podobać. Zespół zdecydowanie godny uwagi, który pojawił się na scenie właściwie znikąd i momentalnie ujął fanów swoim rzetelnym podejściem oraz fantastyczną melodyjnością.