Polska grupa heavy/thrashowa założona w 1986 w Szczecinie. Muzykom tak bardzo zależało na niezależności, że sami zdecydowali się wydać swój debiut, na którego okładce szwadron szkieletów maszerował z portretami Hitlera, Stalina i Jaruzelskiego. Stanowić to miało zarówno krytykę totalitaryzmu, jak i rodzącego się kapitalizmu. Utwór Quo Vadis poświęcono znajomemu samobójcy, który "nie chciał uwierzyć w miłość". Z kolei Monofobia przypuszczała atak na Wojsko Polskie, gdyż cała trójka muzyków miała wówczas problemy z armią. Thrash (Wegetacja) mieszał się z leniwymi i pozbawionymi ostrości numerami. Na [2] dotychczasowy "brzydki" metal złagodniał dzięki użyciu klawiszy, ale bezsprzecznie był to nadal thrash ). Na [3] pojawił się nie tylko heavy, ale także bolero w niby-orkiestrowej aranżacji Relax W Weekend. [4] ponownie udanie łączył heavy (Bojownik) i thrash (Uran). Kolejne albumy niewiele jednak zmieniły w obliczu grupy i sprawiały wrażenie, jakby dla Quo Vadis czas stanął w miejscu. W pierwszym okresie muzycy lubowali się w coverach: Kocham Cię Kochanie Moje Maanaam na [1], Pretty Woman Roy`a Orbisona na [2], The Silly Thing Sex Pistols i Wielki Ogień Breakout na [3], Venus Shocking Blue i Every Breath You Take The Police na [4], oraz To Ostatnia Niedziela Jerzego Petersburskiego i Smells Like Teen Spirit na [5].
Tomasz Skuza grał w gotycko-metalowym Athanor (Faust w 2001; na klawiszach Marcin Bal) oraz na drugiej płycie thrash/deathowego Merciless Death From Hell w 2011.

Robert Szymański (ex-Egzekuthor, ex-Violent Dirge)