Angielski zespół powstały w 1980 w Ipswich. Początkowo męski skład nagrywał prog-rockowe utwory i trzy z nich znalazły się na demówce z 1982 z Page`m za mikrofonem (Never Mind The Quality, The Final Run, Last Chances). Wiele zmieniło się w 1983 po dojściu wokalistki Joanne Syme i formacja postanowiła zaostrzyć brzmienie w kierunku hard rockowo-progresywnym z posmakiem AOR. Album powstał ostatecznie pod auspicjami wytwórni Heavy Metal Records, odpowiedzialnej wcześniej za choćby Handsome Beasts, Bitches Sin, Cloven Hoof czy Witchfinder General. Niektórzy ówcześni fani i krytycy z ochotą podciągnęli krążek pod szybko zamierający NWOBHM - tymczasem materiał miał więcej wspólnego z progresywnym pop-rockiem niż jakimkolwiek metalem, a głos Joanne przypominał tonację Pat Benatar. Do It puszczano nawet w radio i to lekkie granie nijak miało się nie tylko do intrygującej okładki, ale również do tajemniczej nazwy grupy. Pod względem mocy album ustępował znacznie świetnemu Which Way The Wind Blows Satanic Rites z tego samego roku. Jedynym numerem w jakiś sposób nawiązującym do mocniejszych uderzeń był Runestaff. Dziwnym więc był fakt, że zespół wzięła pod skrzydła stricte metalowa wytwórnia. W 1986 zmarł tragicznie nowo przyjęty klawiszowiec Kaust Rakhit i na skutek tego wydarzenia Andy Page popadł w depresję. Planowano nagrać drugą płytę, ale Joanne Syme miała poważne problemy z krtanią. Pozbawiona dwojga najważniejszych muzyków kapela zawiesiła działalność w 1986.