Kanadyjski zespół thrashowy powstały w 1983 w Toronto. Debiut zawierał ponad 36-minutową porcję sprawnie zagranego brutalnego thrashu, brzmieniem gitar przywodzącego wręcz na myśl krzepnący się powoli death metal w stylu Seven Churches Possessed. Album cechował się surową produkcją i głuchym dudniącym brzmieniem po części nasuwającym skojarzenie z brutalnymi wyziewami wczesnej sceny niemieckiej. Ówczesne nieokiełznane oblicze kapeli świadczyło, że to był stylistyczny stan przejściowy. Był to album ostry i bezkompromisowy, ale też nie pozbawiony wyraźnych linii melodycznych, charakterystycznych dla kolegów ze Slaughter. Minusem była stosunkowo monotonna konstrukcja poszczególnych utworów, nie przekraczających generalnie trzech minut. Czas na granie przestrzenne i wielowarstwowe miało przyjść później. Piekielną atmosferę podkreślały opętańcze wokale Urbinatiego nierzadko zahaczające o całkiem wysokie rejestry. W tonacji wokalisty przejawiały się jednoczesne inspiracje Cronosem z Venom oraz Schmierem z Destruction. Płyta nie była kamieniem milowym, ale zestawem sprawnie odegranym ostrym thrashowych kawałków i skromną zapowiedzią przyszłych dokonań, z których najlepsze były świetne [2] i [3]. Po nagraniu czterech albumów Sacrifice rozpadli się w 1994. Po latach Sacrifice wrócili z [5] utrzymanym jak najbardziej w ich stylu, jednak - tak jak w przypadku When Death Comes Artillery - czegoś brakowało. Cieszyły ucho kawałki w postaci Give Me Justice i Desolation Alive, to jednak całość nie była tak charakterystyczna jak to dawniej bywało. Brakowało tego nieodgadnionego specyficznego czynnika katapultującego Sacrifice na usta większej ilości fanów. choćby do drugiej ligi gatunku.
Kevin Wimberley grał w Entropy, a potem wraz z Robem Urbinatim utworzył Interzone. Scott Watts dołączył do thrash/deathowego Codex: Factoria (EP-ka Engines Of The Slavestate w 2016).