Angielski zespół założony w Mansfield w 1979 jako Xerox. Pierwszy wokalista Sid Hooper zdecydował się zostać górnikiem w kopalni węgla. Kręgosłupem zespołu zostali zatem bracia Reders. Na początku kariery wydawało się, że do Sparty uśmiechnęło się szczęście. Szybko bowiem grupa stała się ulubieńcami lokalnej sceny, poprzedzając występy Budgie, Diamond Head, Savage i Praying Mantis. [1] sygnowano logiem malutkiej wytwórni Suspect Records, założonej przez samych muzyków. Fast Lane posiadał ciekawy wstęp, a sam kawałek osadzony był mocno w hard rockowej tradycji, podczas kiedy Fighting To Be Free nawiązywał w pewnym stopniu do szybszego bluesa. Następnie kwintet umieścił nagranie Lords Of Time na kompilacji "Scene Of The Crime" w 1981, na którą trafiły jeszcze numery Panza Division, Manitou, Savage i Tyrant. Ostrzejszy [2] umiejscawiał Spartę mocniej wśród rosnących w siłę kapel NWOBHM. Kiedy pojawiła się propozycja ze strony wytwórni Ebony Records, zespół postanowił skorzystać z tej oferty, jednak w kilka tygodni później firma się rozpadła. Zrezygnowany Karl Reders opuścił szeregi grupy, a jego miejsce zajął Trevor Morgan - wokalista posiadający protezę ręki. Jednak jego kalectwo nie przeszkodziło mu w prowadzeniu samochodu, potrąceniu pieszego i ucieczce z miejsca wypadku. Kiedy trafił do więzienia, muzycy Sparty wyrzucili go ze składu. Wkrótce Tony Warren wyemigrował do Kanady, ale grupa działała nadal, nagrywając kilka kompozycji w 1984, 1987 i 1990.
W 2006 koncern Hades Paradise wydał limitowany w liczbie 500 egzemplarzy winyl Sparta, na którym znalazło się pięć dotychczas znanych kawałków oraz wyciągnięte z szuflady nagrania Rock Don`t Roll oraz Boy King. W październiku 2011 ukazała się podwójna kompilacja Use Your Weapons Well, na której znalazło się 25 kompozycji z lat 1979-1990. Nie wszystkie wchodziły gładko - zwłaszcza te późniejsze dowodziły komercjalizacji brzmienia i utraty mocy. W lutym 2014 zespół nieoczekiwanie powrócił z niebytu w oryginalnym składzie i nagrał studyjny debiut w barwach niemieckiej wytwórni High Roller Records. Był to materiał na wpół nowy, na wpół archiwalny. Ponownie nagrano Angel Of Death - potężniej brzmiący, ale zachowujący klimat oryginału. Na krążek trafił również nagrany w 1984 Soldier Of Fortune - urozmaicony rytmicznie z balladowym intro/outro. Efektem tego połączenia pomysłów z róznych dekad był wbrew pozorom album spójny i udany, który z niekwestionowaną przyjemnością mógł włączyć do swej kolekcji każdy maniak NWOBHM.
W październiku 2016 ukazał się [4] - nie robił on już takiego wrażenia jak poprzednik. Było to wciąż surowe granie Nowej Fali nie schodzące poniżej pewnego spodziewanego poziomu, lecz trafiło tu zbyt wiele wypełniaczy w rodzaju pozbawionego energii Right To Fight, rozwleczonego Flight Of The Storm King czy ślamazarnego We Are Gods. Płytę ratowały numery w postaci miarowego rockera Dark Of Your Mind czy mocarnego Land Of Mystery. Najlepiej jednakże prezentował się odświeżony klasyk z 1981 Lords Of Time.