Angielski kwartet powstały w Wigan w 1988 po rozpadzie Tröjan. Grupa była jedną z najbardziej niedocenionych formacji końca lat 80-tych, grając skomplikowany power/speed. Wyatt posiadał mocny melodyjny głos w średnich rejestrach, choć nieobce mu były również wysokie wokale. Również Wadeson pokazał tu swoją klasę, przebierając palcami po gryfie swojego instrumentu w zawrotnych tempach. Wydany przez wytwórnię Major Records album nie zawierał właściwie żadnych wypełniaczy. Wśród siedmiu kawałków znalazły się dwa instrumentalne Speed Thrills oraz rock`n`rollowo/speedowy Premonition w stylu Raven. Z reszty wyróżniały się dwa pozostałe: chwytliwy Killing The World oraz ponad 10-minutowy niewiele wnoszący Laws Of Retaliation. Teksty dotyczące polityki, problemów społecznych oraz ochrony środowiska wyśpiewywane były nierzadko chóralnie. Album był w znacznym stopniu kontynuacją tego co grał Tröjan, jednak z mniejszymi echami NWOBHM, a z mocniejszym postawieniem na thrashową dominację napływającą z USA. Dominował speed metal oparty na klasycznym heavy, co budziło skojarzenia z Lääz Rockit, który także próbował połączyć heavy/power z graniem znacznie ostrzejszym. Problemem krążka była monotonia, gdyż kolejne kawałki wydawały się do siebie bardzo podobne, nawet w sferze zwolnień i solówek. Jackson grał na perkusji mało ciekawie, za to superszybkie popisy Wadesona mogły się podobać, o ile miało się chęć słuchać podobnych patentów w każdym numerze. O ile w Tröjan mocnym atutem były melodie, to tutaj odsunięto je na dalszy plan, albo były zupełnie nieinteresujące jak w Living On The Edge. Jednostajnie podawane riffy w średnim tempie pogrążały ten ambitny zespół. Wokalna forma Wyatta raczej średnia i jakby nie wykorzystywał wszystkich swoich umiejętności. Było to śpiewanie niby agresywne, ale bez wiary. Płyta już w momencie ukazania się była w pewnym stopniu muzycznie przestarzała. Speed metal w takiej formie został szybko wyparty przez thrash, a brak ciekawych melodii i surowizna niespecjalnie przypadła do gustu fanom Tröjan, liczącym na więcej tego czym tamta grupa swego czasu zachwyciła. Chłodno przyjęty przez słuchaczy krążek nie znalazł uznania także w oczach potentatów fonograficznych, a brak podpisanego kontraktu zmusił muzyków do zakończenia działalności.

Graeme Wyatt / Pete Wadeson (obaj ex-Tröjan)