Szwedzko-amerykańska grupa z Alaski założona w 2008. Zadebiutowała demówką "Shadow Of The Colossus" w 2009. Studyjny album wydawał się kopiowaniem stylu Amon Amarth, gdyż punktów stycznych było co niemiara. Podobna tematyka, niemal identyczny styl gry gitarzystów i naśladowcza konstrukcja utworów czyniły Thousand Year War niemal kopią wojowniczych Szwedów. A jednak ta formacja zagrała nieco agresywniej i harsh Lohra brzmiał bardziej twardo niż wyczyny Johana Hegga. Krążek przepełniły kompozycje pełne chwały zwycięzców, bitewnego zgiełku i kultu miecza. Te numery nie były ani długie ani skomplikowane, a trio oszczędziło słuchaczowi tasiemcowych epickich opowieści z symfoniką i efektami z radiowych słuchowisk. Znalazło się miejsce na kilka wolniejszych fragmentów i dostojny Spartacus stanowił ozdobę albumu. Siła refrenu była duża i te melodie w większości były niezłe, rozdzielając kawalkady brutalnych riffów jak w Tyrants And Men czy One Final Breath. Był to metal wysokoenergetyczny, bezlitosny, ale wyjątkowo przyjemny dla ucha, nawet gdy dosyć niespodziewanie piraci spotykali wikingów w The Sea, w którym przebijała ekstremalna wersja nagrań szkockiego Alestorm. Znacznie mniej wyrazisty był tytułowy Thousand Year War, do którego wrzucono sporo elementów melodyjnego blacku, który Hiram Lohr grał przed laty w projekcie Old Path. Solówki gitarowe jawiły się jako konkretne i dopasowane do stylu poszczególnych numerów i wykorzystujące ich motywy przewodnie. Produkcja stała na wysokim poziomie, z typowym brzmieniem szwedzkim, choć przy zachowaniu specyficznej szorstkości.
Dyskografię uzupełnia pół-oficjalna EP-ka Kingdom Of America z marca 2013, zawierająca m.in. cover Misfits London Dungeon.