Niemiecki zespół powstały w 1993 w Mörlenbach. Przez pierwsze lata działalności zdołał wydać jedynie dwie demówki "Tyrant Eyes" w 1994 i "War And Darkness" w 1995 oraz koncertową taśmę VHS "Live Impressions" w 1997. Następnie formacja zrealizowała dwa albumy power/thrashowe, by na wiele lat odejść w zapomnienie. Tyrant Eyes powrócili dosyć nieoczekiwanie w 2011 i [3] prezentował nieco odmienioną formułę muzyczną. Niemcy wkroczyli na pole kombinowanego heavy z drapieżnym wokalem w całkiem niezłym Another Ray Of Light, ale już mix thrashu i hard rocka w Beginning Of The End czy rockowy niby-przebój Green Tiny Monsters stawiały kwintet w nieciekawym świetle. Zresztą stylistyczna rozpiętość była szeroka i mdła rockowa ballada No Way No Limit rozwijała się w kompromitujący metal lokalnych rozgłośni radiowych z okropnymi chórkami. Bez sensu zastosowano mocne tło klawiszowe w brutalnym powermetalowym i pełnym ryków Claudiusa Bormutha Infraction, solówki były również bez wyrazu - bojaźliwe i schowane gdzieś w głębi. Twórczość sprzed lat przypominał Physicalli Alive, ale nawet tutaj wpakowano bezradny refren. Romantyzmem z językiem niemieckim powiewał w balladowym Friendship z zupełnie innym śpiewem i ten kawałek miał w sobie coś wciągającego tym dramatycznym przekazem. Ostatecznie album był mierny, bezstylowy i odarty z konkretnego pomysłu na granie. Tyrant Eyes zaserwowali ciężkostrawną mieszankę niemieckiego piwnego heavy, power, speedu i thrashu w jaskiniowej formie. Tego powrotu nie można było zaliczyć do udanych.
Claudius Bormuth śpiewał później w heavy-folkowo-speedmetalowym Escapetor (Fear w 2014).