Fińska grupa powstała w miejscowości Imatra w 1990 pod nazwą Holy Hell. Zadebiutowała czterema demówkami: "The Procession Of Black Doom", "Demo 11.90" (obie w 1990), "Trip To Depressive Autumn" oraz "Slow Doom Death Rehearsal" (obie w 1991). Od początku swego istnienia dała się poznać jako ciężkostrawny twór, zajmujący się nad wyraz intrygującą muzyką. Płyty wymykały się wszelkim ramom, niekonwencjonalnie łącząc doom i psychodelię z transowo-depresyjnym, wręcz narkotycznym klimatem. Kompozycje tworzono według podobnej formuły, serwując dołujący do szpiku kości i zakręcony doom metal. Za najlepszy album uznano [3], na którym "widmową rzeczywistość utkano" z potężnych, prawie orkiestrowych brzmień, chorych wokali (także żeńskich) i kosmicznych odlotów. Jeden z krytyków nazwał go wręcz "jedyną w swoim rodzaju elegią ku czci smutku i krwawej rozpaczy". Największym spadkobiercą stylu Unholy okazał się Morgion.