Norweska grupa powstała w 1994 w Sogndal, której nazwa oznaczała "wojownika". Zadebiutowała dwiema demówkami: "Sogneriket" w 1994 oraz "Det Gamle Riket" w 1995 i to one pozwoliły na podpisanie kontraktu z wytwórnią Head Not Found. Z początku wyłączny projekt Valfara (ur. 3 września 1978), z biegiem czasu przerodził się w pełnoprawny zespół łączący wściekłość blacku z majestatycznymi zwolnieniami, viking-metalowymi melodiami, przestrzennymi klawiszami i folkowymi ozdobnikami. W wartwie wokalnej (harsh) lidera dopełniali czystym śpiewem wpierw Steinarson, a potem Cosmocrator. Prezentowany styl podkreślał narodowe korzenie muzyków, a pisane przez nich teksty nawiązywały do historycznych wydarzeń Norwegii. Debiut cierpiał na niedostatki produkcyjne, lecz przecież lider miał wówczas jeszcze 19 lat i niewiele wiedział o mixie i masteringu. Jednakże już wówczas młodzi muzycy potrafili znakomicie czerpać nie tylko z najlepszych tradycji Hades, ale również wydanych w tych samym roku Eld Enslaved i Mellom Skogkledde Aaser Kampfar. Ten melodyjny black z wikińskimi zaśpiewami i niemal tanecznymi folkowymi melodiami skrystalizował kierunek muzyczny Windir na kolejnych płytach. Na [2] zwracały uwagę przede wszystkim dwie kompozycje: oparty na motywach folkowej pieśni przebojowy Arntor Ein Windir oraz ponad 9-minutowy Svatasmeden Og Lundamyrstrollet - opowieść ludowa o kowalu i ojczyźnie trolli Lundamyrs. Świetne motywy przewodnie w stylu pagan/viking (choćby Mithotyn) i aranżacje cechowały także pozostałe dwa krążki, na których dużą rolę powierzono klawiszom Righa, tworzącym tło i podkreślającym melodyjne partie duetu Strom-Dingsoyr (Todeswalzer, Dance Of Mortal Lust, Journey To The End). Pojawiły się również anglojęzyczne teksty, co było przejawem chęci zdobycia szerszej publiczności, nie posługującej się dialektem Sognamal.
Zgrabnie rozwijającą się karierę Windir przerwała raptownie śmierć Valfara. Muzyk zmarł 14 stycznia 2004 - podobno wyszedł z domu, aby odwiedzić swoich rodziców w Fagereggi podczas gęstych opadów śniegu. Trzy dni później jego ciało znaleziono w Reppastolen w dolinie Sogndal, a za przyczynę zgonu przyjęto hipotermię. Ciało pochowano w kościele Stedje 27 stycznia. We wrześniu 2004 ukazała się dwupłytowa składanka Valfar Ein Windir, na której znalazły się zarówno utwory niepublikowane (Stri, Stridsmann), ponownie nagrany Dans Pa Stemmehaugen, cover Ulcus The Profound Power), przeróbki Windir wykonane przez inne grupy (m.in. Finntroll i Enslaved), numery z koncertu w Trondheim w 2003, jak i po prostu najlepsze utwory z każdego okresu działalności. Dyskografię uzupełnia DVD SognaMetal z czerwca 2005 dokumentujące ostatni występ (bez Valfara) z 3 września 2004 z Oslo - dnia, w którym dawny lider obchodziłby 26 urodziny.
Sture Dingsoyr, Strom, Hvall i Steingrim założyli zorientowany bardziej blackmetalowo Vreid i nagrali pod tym szyldem: Kraft w 2004, Pitch Black Brigade w 2006, I Krig w 2007, Milorg w 2009, V w 2011, Welcome Farewell w 2013, Sólverv w 2015 oraz Lifehunger w 2018. Ponadto Refsnes, Bakketeig i Steingrim udzielali się w blackowym Cor Scorpii (Monument w 2008; Refsnes zagrał ponadto na kolejnym krążku po reakywacji Ruin w 2018).