Hiszpańska grupa założona w 1977 w Mislata niedaleko Walencji pod nazwą Wolframio. W tamtym okresie główną rolę w zespole odgrywali bracia Feijóo, oni też zdecydowali o zmianie nazwy na Zarpa Rock. Pierwszy album wypełniło tylko pięć numerów, trwających jednak ponad 35 minut (wydano go na kasecie własnym kosztem, nakładem malutkiej wytwórnii Zeus Rock). Ze względu na bardzo ograniczony budżet materiał nagrano na żyow podczas jednej półtoragodzinnej sesji. Niestety agencja wkrótce zbankrutowała, a niewielki nakład przetrwał na jakiejś kopii oryginalnej 24-ścieżkowej taśmy. Muzyka miała więcej wspólnego z Sir Lord Baltimore, Leaf Hound czy Josefus niż końcówką lat 70-tych. Agresywne i nieoszlifowane ujmowało surowością, a pięć utworów połączono wspólną koncepcją, która dała tytuł płycie. Na szczególną uwagę zasługiwała sfuzzowana gitara z efektami wah-wah. Los 4 Jinetes Del Apocalipsis już od początku tworzył cięzki klimat z mrocznymi akcentami psychodelii. Dość radosny początek La Contaminación był nieco mylący, bo chłopaki szybko zaczynali balansować między ciężką psychodelią, a proto-doomem. Akustyczne intro w Le Guerra Cruel przechodziło w prosty łagodny soft rock z rozbudowanymi solówkami gitarowymi, który jednak z czasem nabierał oszałamiającego tempa. W końcu El Hambre, znów zaczynający się łagodnie, ale przyjmujący z czasem formę acid/doomu. Po kilkuletniej przerwie formacja przeszła do wytwórni Xirivella i przyjęła skrócony szyld Zarpa. [2] wypełnił dość przewidywalny hard`n`heavy, wykorzystujący styl niektórych kapel NWOBHM, jak również posmak lat 70-tych. Kiedy [3] nie przyciągnął do siebie miłośników choćby Barón Rojo, zawieszono działalność na 25 lat. Ostatecznie Zarpa pozostali znani właściwie tylko na Półwyspie Iberyjskim. [11] nagrano w 1981, ale wydano go dopiero 30 lat później (wokal dograno w 2001).

Rafael Játiva / Bienvenido Godoy (obaj ex-Sable), Miquel Alejandro (ex-Juicio De Dios)