Niemiecka grupa założona w 1985 przez Müllera i Bursta w Tübingen. Nazwa nawiązywała do gnostyckiego określenia określającego "natchnienie". Wiosną 1988 ekipa nagrała pierwsze demo "Vampire", które osiągnęło umiarkowany sukces. Następną demówkę "Shattered By A Terrible Prediction" z 1989 nagrano z Minderem, mającym wówczas 15 lat. Sprzedało się ono w ilości ponad 1000 egzemplarzy. Abraxas dało się poznać publiczności poprzedzając występy U.D.O. i Sinner. Kolejne demówki: "Gates Of Eden" z grudnia 1990 i "Signs" z 1991 prezentowały dobrą formę Klauke jako wokalisty. Cztery miesiące później Abraxas zaproszono do udziału w festiwalu "Reutlingen", gdzie zgodnie okrzyknięto ich najlepszą kapelą. [1] ukazał się we wrześniu 1993 na rynku japońskim, nakładem wytwórni Teichuku Records. Abraxas zaprezentowali melodyjny szybki power z klawiszami w tle i mniejszą lub większą dawką progresji. Album sprawiał wrażenie pewnego rodzaju odpowiedzi na nagrania Gamma Ray, co przebijało się zwłaszcza w Cry Of The Nature i Tomorrow`s World. Po niespecjalnie udanym Place Without Mirrows, tytułowy The Liason jawił się jako interesujące połączenie power/speedu z nietypowymi nowoczesnymi solówkami gitarowymi i specyficznym wykorzystaniem klawiszy. W tej konwencji udało się stworzyć kilka dobrych refrenów, z których najbardziej zapadającym w pamięć był ten ze świetnego Dreamers Island. Od czasu do czasu zespół dokładał lekko podaną rycerską epikę, przy czym te próby były średnio interesujące, a za przykład służył niepotrzebnie skomplikowany Crusader Prayer. W tej sferze lepiej prezentował się ostrzejszy Euphoria z wykorzystaniem wspomnianych elementów progresywnych. Członkowie grupy zaprezentowali niezłe umiejętności techniczne, przy czym wszystko udało się zgrać w ramach gry zespołowej. Dobra płyta, niemniej w wielu momentach zbyt złożona dla miłośników głównego nurtu niemieckiego melodyjnego power. Ponadto kwintet nie do końca przemyślał chwytliwość samych kompozycji pod względem melodii, często przenosząc ciężar na ornamentacje i ozdobniki, nie zawsze spełniające swoją rolę jako elementy zwiększające atrakcyjność. Z pewnością jednak oryginalności tej muzyce nie można było odmówić. Debiut doczekał się swojej europejskiej premiery w lutym 1998 jako [2] z nowa okładką, tytułem i trzema bonusami (Stolen Memories, Faded Photographs i Into The Light), wydaną przez wytwórnię A2Z (oddział Milecrest Music). Niestety, formacja szybko odeszła w niebyt.
Heiko Burst bębnił potem w powermetalowym We Are Legend (Rise Of The Legend w 2013).

Chris Klauke (ex-Mania)