Niemiecka grupa powstała w 1982 w Hamburgu. Zadebiutowała serią demówek: "1st Demo" w 1983, "Break The Silence" w 1984, "Mania" w 1986 (śpiewał na nich Uli Kurth) i "Heavy Metal" także w 1986, jak również singlem Message / Deliverance w 1987 (na dwóch ostatnich wydawnictwach śpiewał Sven Wendland, później w Snakebite). Debiutancka EP-ka ukazała się w lutym 1988 nakładem Noise Records - kwintet podjął na niej próbę grania melodyjnego power/speedu na wzór Walls Of Jericho Helloween. Takich grup wtedy w Niemczech nie było zbyt wiele - te 23 minuty muzyki spowodowały w owym czasie spore poruszenie i zamieszanie, a Manię postawiono w jednym rzędzie ze Scanner. Płytka miała charakter żartobliwy, przedstawiając motywy baśniowo-epickie z przymrużeniem oka. W warstwie muzycznej było to wysoce profesjonalna robota - zarówno pod względem kompozycji, jak i samego wykonania. Szybkość speed metalu umiejętnie połączono z powermetalową energią i melodiami. Kompozycje cechowała atrakcyjność rytmiczna i chwytliwe wesołe refreny przy jednoczesnym zachowaniu spójności. Chris Klauke obracał się wokalnie w rejonach Michaela Kiske, nie kopiując jednak wschodzącej wówczas blondwłosej gwiazdy. Wysokie, ale nie piszczące głosy stały się potem podstawą dla wielu innych grup z tego nurtu, nie tylko z Niemiec. Słuchało się wszystkiego z przyjemnością, mimo braku przewodniego hitu. W 1989 zespół pojawił się na samplerze Noise Records "Doomsday News 2" z utworem Break Out. Pomimo niewątpliwego potencjału, formacja nie stała się jednak konkurentem dla największych w rozwijającym się gatunku. Wydany 8 września 1989 [2] zawierał już muzykę dużo cięższą, opartą na heavy/powerowej konwencji. Wszystko przypominało mix Scanner z wczesnym Metal Church i Sanctuary. Kiedy moda na melodyjny powermetal w początkach lat 90-tych minęła, Mania rozpadła się, a Chris Klauke dołączył do Abraxas.
Po wielu latach Didy Mackel grał w Not Fragile i Iron Angel.