Angielski zespół powstały w West Midlands w 2006. Na swych płytach zaprezentował melodyjną mieszankę stoner rocka i vintage rocka z kobiecym wokalem. Było to granie generalnie nośne i pozytywnie nastrajające. Sophie Day nie dysponowała jakąś wyjątkową barwą głosu, ale nadrabiała charyzmą i wyczuciem klimatu (Feast Of Torches, The Reckoning Of Time), potrafiąc wytworzyć intymną atmosferę na tle czasem delikatnych gitar (Oak Ritual I). Płytom warto było dać więcej czasu i nie kierować się przesadnie początkowym wrażeniem. Jednocześnie kwartet wiele osiągał za pomocą prostych środków. Owszem, momentami grupa grała topornie, a riffy ocierały się o utarty schemat, jednakże z utworów unosiła się aura gęsta niczym mgła na wrzosowiskach Devon. Magia, w której muzycy Alunah byli tak rozmiłowani, faktycznie przejawia się w całych utworach, a nie jedynie w tekstach. Anglicy potrafili ze swych nieskomplikowanych numerów wycisnąć zaskakująco szeroką paletę emocji - nieraz dominował smutek na krawędzi pogrzebowego klimatu My Dying Bride (Petrichor, Lugh`s Assembly), innym razem atakowano sporą dawką pozytywnej energii. Zespół też zmierzył się z coverami The Cure (A Forest) i Chrisa Isaaka (Wicked Game).
Gaz Imber przeszedł do stoner-metalowego General (Where Are Your Gods Now? w 2012).

David Day (ex-Godsize), Dean Ashton (Diamond Head)