Amerykański zespół założony w Kalifornii pod koniec 1969. Jedyny album powstał pod wrażeniem twórczości Grand Funk. Do numerów bardzo dobrych należały z pewnością bluesujący Rip You Up, rozgrzane boogie Swamp Rhythm w stylu niemal Sly & Family Stone, Will We get Together - świetny funkowo/heavy-rockowy numer z elektrycznym pianinem (Atlee Yeager śpiewał tu niczym John Kay ze Steppenwolf), Dirty Old Man z perkusyjną solówką Don Francisco i w końcu najostrzejszy Dirty Sheets na sam koniec - wyrastający na głównego killera całej płyty. Sęk w tym, że po drodze zdarzyło się kilka potknięć. Przede wszystkim wejście na terytoria niby-psychodeliczne w snującym się leniwie Painted Ladies stanowiło artystyczne niepowodzenie. W Let`s Make Love raziły powtarzalność i niemal popowy refren, a Ain`t That The Way równie dobrze mogłoby nie być. Mieszane uczucia budził również Jesus People - stylistycznie był to czysty Grand Funk, ale śmieszył mocno naiwny tekst. Ostatecznie Atlee wypadli na tym albumie jako ekipa poszukująca własnej drogi, z solidną gitarową robotą, interesującymi zagrywkami pianina i rzetelną perkusją. W tym wszystkim nie mógł się jeszcze w pełni odnaleźć gitarzysta Michael Stevens, ale to miało się wkrótce zmienić (ale nie w Atlee).
Michael Stevens i Don Francisco kontynuowali współpracę w znakomitym Highway Robbery. Sam Don grał potem z Lindą Ronstadt, w country/folkowym Pan (Pan w 1973) i soft-rockowym Big Wha-Koo (Big Wha-Koo w 1977).

Don Francisco (ex-Crowfoot), Michael Stevens (ex-The Boston Tea Party)