Niemiecka grupa założona w 1981 w Mölln. Po wielu latach tułania się po klubach, w 1985 wydała demówkę "Thank God For The Rock". Debiutancka EP-ka ukazała się cztery lata później nakładem wytwórni Miracle. Płytę traktowano wówczas jako kolejne demo. Jednak wysokie koszty i relatywnie dobra jakość nagrań przyczyniły się do wydania tego materiału jako minialbumu. Dla muzyków Black Hawk jednak priorytet stanowiło wówczas jedynie granie koncertów. W latach 1990-2005 formacja zniknęła z metalowej mapy Europy, podczas kiedy jej członkowie poświęcili się życiu prywatnemu i swoim hobby. Z okazji 25-lecia powstania grupy, Norbert Wieczorek i Gonzo Loss zrekrutowali nowych muzyków i zrealizowali [2], na który trafiło również kilka nowych nagrań. Kilku utworom (Lonely, Snake Eyed Boy, Let Me Know) było zdecydowanie bliżej do melodyjnego hard rocka niż metalu. Generalnie dominował jednak heavy, typowy dla niemieckiej sceny końca lat 80-tych. Utwory nie posiadały krzty oryginalności, ale szybko "wpadały w ucho" (Heroes, Ruler Of The Dark).
Po podpisaniu kontraktu z koncernem Karthago Records przystąpiono do nagrania bardzo udanego [3]. Album bił na głowę poprzednika i sprawiał w końcu wrażenie całości, a nie zlepku kawałków z różnych lat. Muzycy nie opuścili pozycji, na których okopali się ćwierć wieku temu – archetypowego heavy z elementami hard rocka. Gdyby nie nowoczesne brzmienie, te nagrania mogły z powodzeniem pełnić funkcję archiwaliów. Nieco dopracowano solówki, czego dowodem były te z Lose My Mind oraz Saturday Night. Udo Bethke śpiewał identycznie jak na [2], korzystając niemal wyłącznie ze średnich rejestrów swego głosu. Tej płycie zabrakło jedynie młodzieńczej spontaniczności - słychać było, że nagrali ją panowie w średnim wieku i z różnymi doświadczeniami. Mijało się również z celem ponowne nagranie Dark Strange Night i Point Of The Sword z debiutanckiej EP-ki.
Wolfgang Tewes przeszedł do Paragon - w zamian do Black Hawk dołączył z tamtej ekipy Günter Kruse.

Günter Kruse (ex-Paragon)