Amerykański muzyk urodzony 12 listopada 1947 jako Donald Roeser. Światową sławę zdobył jako gitarzysta Blue Öyster Cult. W 1982 wydał swój jedyny solowy krążek, na którym zaśpiewał i zagrał na gitarze we wszystkich numerach, a w studio wspomogła go armia gości. Żona Sandy Roeser zaśpiewała w coverze The Fleetwoods Come Softly To Me, pojawiła się sekcja rytmiczna Alice Cooper (basista Dennis Dunaway i perkusista Neal Smith), Billy Alessi (klawisze w Cold Wind i All Tied Up), trzech innych basistów i czterech bębniarzy, w końcu saksofonista/klarnecista Richie Cannata (Wind Weather And Storm). Jako, że Cult był grupą demokratyczną (w przeszłości śpiewali tam niemal wszyscy łącznie z Buckiem) zatem wiadomo było jaką jego głos posiada barwę - zresztą to on stał za mikrofonem w takich hitach jak (Don`t Fear) The Reaper czy Godzilla. Na okładkę płyty trafił lśniący model Oldsmobile 98 Starfire z lat 50-tych. Materiał zrywał z hard rockową stroną twórczości Blue Öyster Cult i stawiał na pop/rock (That Summer Night), a miejscami na zwykły pop (Five Thirty-Five). W internecie można spotkać się z opiniami, że album stanowi zapomnianą perłę rocka albo że Buck powinien nagrać więcej podobnych krążków. Prawda jednak jest inna - płyta była słaba, nie przetrwała próby czasu i była wielkim rozczarowaniem przede wszystkich dla fanów Blue Öyster Cult. Brzmienie było wygładzone i celowało w listy przebojów, ale przez wzgląd na kompletny stylistyczny misz-masz, już na starcie ten plan nie wypalił. W promocyjnych klipach Born To Rock i Your Loving Heart Dharma ukazywał spory dystans do siebie, ale samo obejrzenie tych teledysków powodowało zakłopotanie słuchacza. Jedynym plusem całości były świetne solówki gitarowe, które wybuchały nieoczekiwanie wśród pop/rockowych aranżacji. Po prawdze większość z tych numerów Buck chciał umieścić wcześniej na albumach Blue Öyster Cult, ale pozostali muzycy uznali je za zbyt miałkie i popowe.
W 1985 gitarzysta oraz wokalista BOC Eric Bloom wzięli udział w dobroczynnym projekcie Ronniego Jamesa Dio "Hear`n`Aid" w celu zebrania funduszy dla głodującej ludności Afryki. W 1988 Buck założył The Red And The Black z basistą Johnem Rogersem i perkusistą Ronem Riddle`m, ale kilka nagrań demo nigdy nie przełożyło się na kontrakt płytowy. W 1996 Buck usłyszał o Ricky`m Browningu, dziesięcioletnim fanie numeru Godzilla z Atlanty zmagającym się z nieoperacyjnym guzem mózgu - po czym zorganizował koncert charytatywny 11 kwietnia 1997 w celu zebrania pieniędzy na pomoc rodzinie w pokryciu kosztów medycznych. On sam, Sandy, basista Danny Miranda i bębniarz John Miceli zagrali jako Buck Dharma Band (Ricky "pomógł" na perkusji przy realizacji jego ulubionej Godzilli). Na video obok koncertu znalazła się historia Ricky`ego. Chłopiec zmarł 26 sierpnia 1998, ale muzyk utrzymywał przez lata bliskie stosunki z resztą rodziny, powstała nawet fundacja The Rose Legacy. 1 stycznia 2015 Dharma zamieścił utwór Fight na swoim internetowym koncie SoundCloud. W 2002 wraz z żoną stworzył mini-serial na stronie internetowej "The Dharmas".
W internecie można znaleźć kilka składanek z utworami z szuflady: Archive Volume 1 (1975-1983), Archive Volume 2 (1975-1984) oraz Archive Volume 3 (1980-1997).