
Norweski zespół powstały w 1993 w Gjovik z inicjatywy Ingara Amliena. Musiał się on czuć jak czarna owca grając w niemal progresywno-powermetalowym Conception, gdyż jak się okazało, jego zamysły muzyczne były całkiem odmienne. Crest Of Darkness to czysty black z niewielkimi wstawkami deathowymi i industrialnymi. Grupa pomimo długiego stażu scenicznego nigdy nie zdołała przebić się nawet do skandynawskiej drugiej ligi. Współpracując w przeszłości z tak znanymi w podziemiu wytwórniami jak Head Not Found czy Listenable mieli potencjalnie szansę zaistnieć i pozyskać szersze grono odbiorców. Tak się jednak nie stało, a przyczyn było wiele: częste zmiany składu, niezbyt intensywna działalność koncertowa, a przed wszystkim chaotyczna muzyczna ewolucja. Zawartość tekstowa wczesnych płyt dotyczyła satanistycznej ideologii i odzwierciedlała fascynację Amliena klimatami wampirycznymi. Od strony technicznej było to granie poprawne w sferze wykonawczej, ale ciągle brakowało czegoś, co złapałoby za gardło i wdusiło w fotel. Największą zaletą [6] było jego brzmienie - materiał nagrano w rzymskim Outer Sound Studios z Giuseppe Orlando w charakterze producenta. Muzykę spowijała mroźna atmosfera pełna mroku i agresji. Z niewielkimi zmianami Crest Of Darkness kontynuowali styl podjęty w przeszłości. Utwory bazowały na ostrych riffach gitar i energetycznej pracy perkusji. Niemal całkowicie zniknęły znane ze starszych wydawnictw klawisze i inne brzmieniowe eksperymenty, a ich miejsce zajęło proste granie łączące black z wpływami thrashowymi i deathowymi. Słychać to zwłaszcza w pracy gitar, stosunkowo rzadko sięgających po klasyczne blackowe tremola, za to chętnie zapuszczających się w rejony charakterystyczne raczej dla niemieckich thrashowców spod znaku Kreator czy Destruction. Mimo wszystko jednak tej muzyki nie dało się określić innej niż "black". Decydowały o tym: skrzeczący wokal, perkusja serwująca blasty przy każdej możliwej okazji, chłodna atmosfera oraz satanistyczna otoczka, nie pozwalająca zapomnieć o przynależności gatunkowej kapeli. Zespół nie grzeszył oryginalnością, ale wśród fanów brutalnego grania miał szansę znaleźć odbiorców.
Kristin Fjellseth nagrał solowo Golden Heartbeats w 2011 i Keeper Of The Keys w 2015.
| ALBUM | ŚPIEW, BAS | GITARA | KLAWISZE | PERKUSJA | ŚPIEW |
| [1-2] | Ingar Amlien | Lars Christian Narum | Nils Mahlum | - | |
| [3] | Ingar Amlien | Lars Christian Narum / Jan Petter Ringvold | Arve Heimdal | Kristin Fjellseth | |
| [4] | Ingar Amlien | Atle `Akke Rattlehead` Glomstad | Jan Petter Ringvold | Tom Arne Fossum | Kristin Fjellseth |
| [5] | Ingar Amlien | Atle `Akke Rattlehead` Glomstad | Jan Petter Ringvold | Kjetil Hektoen | - |
| [6] | Ingar Amlien | Kjell Arne Hubred / Thomas `Rebo` Bjerke | - | Kjetil Hektoen | - |
| [7] | Ingar Amlien | Kjell Arne Hubred / Thomas `Rebo` Bjerke | Stian Aarstad | Kjetil Hektoen | - |
| [8-9] | Ingar Amlien | Thomas `Rebo` Bjerke | Kristian Wentzel | Bernhard | - |
| [10-11] | Ingar Amlien | Thomas `Rebo` Bjerke | Bernhard | - | |
Ingar Amlien / Arve Heimdal (obaj ex-Conception), Akke Rattlehead (Nocturnal Breed)
| Rok wydania | Tytuł |
| 1996 | [1] Quench My Thirst EP |
| 1997 | [2] Sinister Scenario |
| 1999 | [3] The Ogress |
| 2000 | [4] Project Regeneration |
| 2004 | [5] Evil Knows Evil |
| 2007 | [6] Give Us The Power To Do Your Evil |
| 2013 | [7] In The Presence Of Death |
| 2015 | [8] Evil Messiah EP |
| 2016 | [9] Welcome The Dead |
| 2019 | [10] The God Of Flesh |
| 2024 | [11] My Ghost |

